Webdiary 03/09

Bahia
Tue 23 Jun 2009 09:35
Griekenland, Patras, Maandag 15-6-09
Vandaag naar Patras, aan de zuidkust van de Golf van Patras. Het is maar 20 mijl, maar in de haven van Mesolongion is ook niets te doen, dus hebben we om 11:00 de trossen los gegooid.
Eerst weer door het kanaal en op open water kwam een lekker windje uit het oosten. Tegen dus, maar met een slag kom je ook in Para, dachten we....
De wind nam toe tot een 20 knoop en we maakten een flinke helling. De genua gereefd, maar de wind bleef toe nemen, en we lagen tegen wind en golven in te raggen. Die harde wind stond niet in het weerbericht, maar hier kun je alles verwachten. Toen de wind nog verder toenam, nog een stuk genua gereefd. Bij de zuid kust moesten we overstag, met nog 3 mijl te gaan. Dat hebben we met hulp van de motor gedaan, en rond tegen drieën waren we bij Patras.
Patras is een grote stad, en heef een haven voor veerboten, die naar bijna alle Griekse eilanden gaan, maar ook naar Italië. erg druk.
Nadat de zeilen gestreken waren en we de kussens hadden uitgehangen, zijn we marina ingevaren. Er stond een mannetje op de kop van de steiger, en toen we op gehoorsafstand waren kregen we te horen dat de marina vol was!   Sh........t.   We moesten de commerciële haven, zei hij.
De marina uitgemanoeuvreerd en de haven ingevaren, waar net een enorme veerboot naar binnen wilde. Dus even gewacht in een zij haven, en toen ook snel in de pilot gekeken waar ik naar toe zou kunnen gaan. Toen ik dat aan het doen was riep Herman we weer naar boven, want er lag een grote rubber boot van de haven naast ons die ons weer naar buiten wilde sturen, want we hadden geen toestemming om de haven in te varen. Ik had geen zin om met die harde wind weer naar buiten te varen, en hij stuurde me een hoek van een haven in en ik moest me melden per marifoon bij de "Patras Traffic".
Op de marifoon kreeg ik weer een boze reactie van een boze haven beambte. Maar ik moest in die hoek wachten op verdere instructies. Na een half uurtje werd ik geïnstrueerd de noord zijde van de haven uit te varen en naar de zuidingang te gaan, en me daar weer melden en toestemming vragen om de haven in te varen. 
Zo gezegd zo gedaan. Bij de zuidingang kreeg ik instructies om naar een bepaalde kade te varen, waar al 2 jachten lagen, en daar mocht ik afmeren, en we weer melden. Het afmeren me zjwwind ging wat moeizaam, ook omdat hulp op de wal de lijn niet belegde, maar er een lus in wilde maken, en toen dat klaar was lagen we weer bijna dwars op de kade. Maar met wat spierkracht lagen we langszij. Binnen een paar minuten stond de Port Police bij de boot, voor de controle van de papieren, die hij meenam naar zijn kantoortje. Toen kwam er nog een jeep langs van de Port Police, die ons waarschuwde vooral de boot goed af te sluiten en niets aan dek te laten, want er werd veel van boten gestolen. Deze kade is toegankelijk voor het publiek, en er liepen nogal wat "vreemde" figuren hier en daar, dus hebben we alles van dek gehaald.
Nou, dat was geen leuk welkom in Patras.
 
Maar het werd nog erger.
Na een half uur kwam de Port Police terug met de scheepspapieren, en er was een probleem.
Hij had ontdekt dat mijn zeebrief vorig jaar April was verlopen. Double sh.........t
Dus hij ging mijn papieren in beslag nemen, en die kreeg ik pas terug als ik een geldige zeebrief had. Ik kreeg mijn zeebrief toch wel terug, met het argument dat ik de instanties wilde benaderen voor de verlenging. Dat kon, maar de rest van de papieren hield hij achter.
Hoe kon dit gebeuren? Ik had nooit een verval datum op de zeebrief gezien, en een jaar lang de Griekse Port Police in andere steden ook niet. Die kopieerden alles lustig zonder het te lezen, en dat was voor hun het belangrijkste.
 
Ik het internet op om uit te zoeken naar een telefoonnummer van de Inspectie van Verkeer en Waterstaat. (Was ik blij met mijn Vodafone USB stick met internet!).
Telefoon nummer gevonden en gebeld. Op het internet kon ik een formulier downloaden voor een vernieuwing. En dat moest ik ingevuld en ondertekend terug sturen, b.v. per fax, en dan zouden ze het met spoed in behandeling nemen. Aan het werk dus. Herman is de stad in gegaan om een fax mogelijkheid te zoeken, en ik ben aan he formulier begonnen. Er waren toch wat gegevens waarvan ik niet wist wat in te vullen, dus op een bepaald moment hebben we alles gestopt en een biertje gedronken, om weer wat tot rust te komen.
Wel zijn we 's avonds vroeg gaan eten, om voor het donker weer bij de boot terg te zijn. Ondertussen waren er nog 2 jachten afgemeerd, en dan is de sociale controle ook wat groter.
 
Er zijn van die dagen, die je eigenlijk wil overslaan.....
We zullen hier nog wel een paar dagen vast liggen, "aan de ketting".
 
 
Patras, Dinsdag 16-6-09
Na een rustige nacht (geen inbraken) weer aan de slag.
Eerst nog een begeleidende brief geschreven met uitleg van de urgentie, daarna nog een keer met IVW gebeld met een vraagje over het invullen van het formulier, en even na tienen naar het fax kantoortje gelopen en de aanvraag verzonden.
Daarna naar de marina gelopen om te kijken of we een ligplaats konden krijgen, en dat kon om 12:00 uur.
Terug naar de boot en tegen het middaguur losgegooid, nadat we ons netjes bij de Patras Traffic hadden gemeld via de marifoon. Nu waren ze wat vriendelijker.
Afgemeerd in de marina, en nu maar wachten.
Om ca 13:30 met IVW gebeld. Goed nieuws: ze hoopten het nog vanmiddag te kunnen faxen. Echter, om 16:00 kreeg ik een telefoontje dat het vandaag niet ging lukken,maar zeker morgenochtend.
Die avond met KeesJan gebeld om te regelen dat de zeebrief per DHL naar patras zou worden verstuurd.
 
 
Patras, Woensdag 17-6-09 - Maandag 22-6-09
 
Woensdag: Rond 11:00 met IVW gebeld, maar de fax was nog niet verstuurd. De Port Police had gevraagd of ik de fax ook naar hun fax nummer wilden sturen, en na nogmaals een telefoontje kwam die om 14:00 uit de fax rollen. De zeebrief zou die zelfde middag nog naar Zeewolde worden verstuurd. Het fax kantoortje in de stad is 's middags gesloten, en gaat om 17:30 weer open, Toen we daar rond 18:00 voor de deur stonden was het echter toch dicht.
 
Donderdag: 's Morgens weer naar het fax kantoortje gelopen, die nu wel open was. Er was geen fax voor mij. Ze hadden 1 fax ontvangen en die was door een Russische vrouw opgehaald. Weer bellen met IVW, die nogmaals de fax hebben verstuurd. Toen de eerste pagina uit de fax rolde "vloekte" (in 't Grieks?) het faxvrouwtje even. De fax herkende ze als de fax die ze aan de Russin had gegeven!
Rond 20:00 belde KJ dat hij de zeebrief had ontvangen,en morgen per DHL zou versturen.
 
Vrijdag: 's Middags belde KJ.  Hij had de zeebrief verstuurd, maar die zou pas op Maandag in Patras zijn. Bij de Port Police het telefoonnummer van DHL opgezocht. Ondertussen hadden we ook een summier kaartje van Patras, en het DHL kantoor leek op loop afstand van de marina.
 
Zaterdag: 's Morgens het DHL kantoor gezocht en gevonden. Het was open, en met de mevrouw aan de balie gesproken. Bij haar moest ik het poststuk ophalen. Ik had nog geen tracking nummer en kon verder geen détails geven, maar ze verwachtte dat het er op Maandag na 14:00 zou zijn. Als er een telefoon nummer bij stond zou er gebeld worden. Ook wilde ze mijn naam weten. Toen ik twijfelde of ze dat op Maandag nog zou herinneren, zei ze dat ze een goed geheugen voor namen had. We  zullen zien....
Vandaag was het wasdag, en hebben we de boot veranderd in een grote drooglijn.
Omdat we een kaartje van de stad hebben zijn we een wandeling gaan maken om wat van de stad wat te bekijken. Patras is geen mooie stad. Wel een levende stad met druk auto en motorfiets verkeer. Er zijn grote winkel straten, maar ook straten die wat vervallen zijn met veel leegstaande panden.
Wat ook opvalt is het grote aantal terrassen om te drinken, en het relatief kleine aantal restaurants. Men drinkt blijkbaar op straat en eet thuis.
Toerisme is er nauwelijks. Alle passagiers van de veerboten reizen direct verder, denk ik. En de honderden vrachtwagens ook.
Bij onze wandeling zijn we over een groot plein gekomen met fonteinen en een paar statige overheidsgebouwen, versierd met standbeelden en langs een paar mooie kathedralen. De krenten in de grauwe pap.
Na de wandeling zijn we bij de lokale bevolking op een terras neergestreken om het vochtverlies van de wandeling weer op peil te brengen
 
Zondag: De wandeling van gisteren was toch wel erg warm geweest, dus vandaag hebben we "gewacht" (er is altijd wat te doen op een boot: bijv. onderhoud aan de generator) tot het eind van de middag. Vandaag wilden we naar een fort die op een heuvel achter het oude deel van de stad staat. En om er te komen is er een trap met 200 treden, dus die loop je liever niet in de felle middagzon. Maar we zijn er gekomen, en er even naar binnen gelopen om van het uitzicht te genieten. he fort is erg groot, maar van binnen is er niet veel te zien. Dus de trap weer af, en nog even uitgerust op een terras.
 
Maandag: Rond 12:00 was ik op de DHL site het tracking nummer aan het bekijken, toen de telefoon ging en het DHL vrouwtje me vertelde dat de zending tussen 14:30 en 17:00 kon worden afgehaald. Wat een service.
Echter, het weer was aan het veranderen. Er kwamen steeds dikkere wolken en het ging regenen. De wind nam steeds meer toe, met hele felle rukken, en toen ging het fout met de anker lijnen. Hier ligt men met de boeg/hek naar de steiger en de andere zijde van de boot ligt vast aan een lijn die op de bodem aan een zware ketting is bevestigd. De kracht van de wind was zo groot dat de ketting van zijn  plaats werd getrokken, en al boten werden tegen de steiger geduwd. Mijn boeg heeft ook de steiger geraakt, en ik heb een paar flinke schaafplekken op de boeg. Nadat alle boten weer vrij van de steiger waren getrokken, ging de wind wat liggen.
Herman is toch aan boord gebleven toen ik naar het DHL kantoor ben gelopen, maar.... IK HEB 'M.

__________ Information from ESET Smart Security, version of virus signature database 4171 (20090619) __________

The message was checked by ESET Smart Security.

http://www.eset.com