Op weg naar Bodo - On our way to Bodo
 
                Twinga op avontuur
                  Willem Willemse / Ingrid van den Broek
                  
Wed 18 Jun 2008 11:06
                  
                | Beste Twinga vrienden, We zijn onderweg naar Bodo, vanaf Egersund is dat 
ongeveer 750-800 zeemijl, voor de kilometerfans onder ons, een kleine 1300 
kilometer.  Zoals al gemeld, de laatste dagen weinig wind. En 
als er wind is, ook nog eens tegen, dus echt opschieten lukt niet. Er wordt dus 
veel gemotorsaild en veel diesel verbrand! We mogen niet klagen, paar uur 
geleden Rorvik gepasseerd, vanavond passeren we Bronnoysund en vannacht het 
eiland Vega. Dat betekent dat we morgen tegen het einde van de dag zeker in Bodo 
zouden moeten kunnen zijn (je merkt de voorzichtige woordkeus, je weet immers 
maar nooit wat je op je pad tegenkomt). Tijd voor de verhalen van de vissers, in Egersund 
hebben we er weer genoeg gehoord: Twee broers uit Egersund gingen in hun vissersboot 
op jacht naar kabeljauw. Traditioneel wordt dit gevist met honderden meters 
vislijn, die uitgerold worden vanaf vissersbootjes van een meter of 7-8. Ze zijn 
dus de hele dag bezig met het uitzetten van vislijn met honderden haken hieraan 
(haken met kunstaas). Bij het binnenhalen wordt dan de vis van de haak gehaald, 
schoongemaakt en in de bak gegooid voor aflevering aan de wal. Lastige klus 
hebben we geleerd, vooral het uitzetten van de lijnen, immers al die haken die 
er aan zitten, honderden meters lijn die vooral niet in de knoop moet 
raken. Een van de broers is aan dek bezig met het 
uitzetten van de lijnen, de andere broer zit binnen in de kajuit, koffie drinken 
en wachten tot het zijn beurt is om weer binnen te halen. Na een half uur wordt 
het toch wat stil buiten, op zijn geroep volgt geen reactie, hij springt naar 
buiten, maar ziet zijn broer niet aan dek staan, kijkt over de railing, en daar 
hangt hij! half in het water, en vast aan de vislijn. Wat bleek, tijdens het 
uitzetten van de lijn, maakte het schip een onverwachte beweging, hij valt 
overboord, grijpt zich vast aan de vislijn, waarbij de haken in zijn lichaam 
slaan, 1 haak in het gezicht, 3 in arm en hand en 2 in het 
lichaam!! Eind goed al goed, broer binnenboord getakeld en 
terug naar huis, naar het ziekenhuis om de haken te laten 
verwijderen! Toch best pijnlijk, om een tijdje aan een paar 
vishaken te hangen, wel een voordeel, hij weet hoe een vis zich nu voelt als hij 
heeft toegehapt! Verder hebben we net contact gehad met onze 
havenmeester vriend Kjetil uit Longyearbyen die, zoals het eruit ziet, ketting 
voor ons kan regelen en zorgen dat het bezorgd wordt in de haven van 
Longyearbyen voor ons. De service hier is echt onvoorstelbaar goed, kunnen ze in 
Nederland een voorbeeld aan nemen! We belden alleen voor een contactnummer maar 
hij nam het gelijk op zich om het voor ons te regelen. Klasse! Dear Twinga friends We are on our way to Bodo, measured as from 
Egersund, it is about 750-800 nautical miles, something like 1300 kilometers. As 
reported already, the last days we have almost no wind, twisting and turning, 
and most of it on the nose. So we are actively motorsailing and burning a lot of 
diesel. But, we are not complaining. A couple of hours ago we passed Rorvik, 
this evening we will pass Bronnoysund and reach the island of Vega during the 
night. This could possible mean that we should be able to be in Bodo by the end 
of the day tomorrow. (Notice the cautious choice of words, we learnt 
you never know what will cross your path if you make fixed 
plans).  Time for fishermanstories, of which we heard enough 
of them in Egersund. Two brothers from Egersund went fishing in their 
fishingboat for cod. Traditionally, fishing is done here with hundreds of metres 
of fishing line, which is let down from the their 7/8 metre boats into the 
water. The fisherman therefore are busy setting out this line with hundreds 
of hooks on them all day long. When taking in the line, fish is taken of all the 
hooks, cleaned and thrown in a tub for delivery when they get back on shore. We 
learnt it is a difficult job, especially setting out the line with all these 
hooks on them. You always have to be carefull not to get the hundreds of metres 
of thin line in tangled, with all these hooks in them. One of the brothers was working on deck, setting 
out line. The other brother was in the cabin drinking koffie and waiting for his 
turn to get the line back in. After half an hour it became a little to quiet for 
him so he called out for his brother but got no response. He looked outside and 
saw nobody. Weird. He quickly got himself outside and looked over the side of 
the boat into the water, and to his suprise he saw his brother hanging there 
like a fish. The ship had made an abrupt movement when he was setting out the 
line, and he got himself pull overboard and tangled himself in the fishing line 
with hooks. He had one hook in his face, 3 in his arm and 2 in his body. Luckily 
he could be pulled back on board and to the hospital to remove the hooks. 
 It was a painfull experience but one advantage is: 
he now knows how a fish feels once it gets caught on the bait! Furthermore we just had contact with the 
harbourmaster of Longyearbyen, Kjetil, whom we met last year. He apparently can 
get us the anchor chain we need and get is shipped to Longyearbyen for us. The 
service is prettig amazing here! absolutely fabulous. They could take an example 
of this in Holland! We only contacted him for a phone number but he immediately 
started arranging things for us! Super! |