Je legt met pijn en moeite aan midden in de nacht. Aardedonker! Ingrid stuurt het schip van binnenuit als een computergame de haven in; hand op de afstandbediening, oog op de kaartplotter. Willem staat buiten te kijken of er geen schepen onze weg kruisen (dat geeft het computerspelletje niet aan) en staat klaar om op de hand over te pakken zo gauw er "iets"in zicht is.

Er komt "iets"in zicht, het lijkt zelfs wel een drijvende steiger. Verlichting ho maar dus Willem manoeuvreert in het donker als de beste naar het drijvende "iets" toe, Ingrid jumpt er snel af (neeeeheee, jammer hoor, NIET in het water maar keurig op de steiger) en legt gauw de lijnen vast.

Wat blijkt als we liggen?

a)      er is geen verbinding met het land, wegens einde seizoen is de loopbrug verwijderd, je ziet hem op de kant liggen

b)      er hangt een bord dat je hier alleen maar mag liggen voor korte tijd om bijv. iemand af te zetten. DAT willen wij meemaken; je zet iemand af en daar staat hij of zij dan, want ergens heen, dat kan niet!!

Dus hier volgen wat foto's: jut en jul VOOR de zee ziekte (tijdens en daarna is om esthetische redenen NIET vastgelegd), onze prachtige ligplaats EN Alesund vanaf het water…