Walrussen, zeehonden en van het anker af. Walrus, seals and dragging anchor!
Twinga op avontuur
Willem Willemse / Ingrid van den Broek
Tue 7 Jul 2009 11:34
for english scroll down
Maandag
Vertrokken uit Tryghamna, na een heerlijk ontbijt
buiten in de zon! Niet te geloven alweer zo'n mooie zonnige dag op de Noordpool.
Maar zodra we het fjord uitvaarden kregen we wat meer wind, zeil omhoog en op
ons gemak naar de walruskolonie gevaren.
Er lagen een stuk of vier jonge walrussen in het
water en een kleine 15 grote jongens aan land.
Voor de zekerheid bleef Ingrid aan boord om
ankerwacht te houden, Irene, Rob en Willem (met geweer) gingen met de rubberboot
(Twingy) aan land.
Je kan de walrussen tot dichtbij benaderen, het
belangrijkste is dat je ze niet laat schrikken. Dus in alle rust hebben we ze
een beetje aan ons laten wennen en Irene heeft super mooie foto's kunnen maken
van de luierende walrussen!
Plotseling zagen we dat de Twinga weer aan het
varen was! Ingrid had ankerwacht en dat was niet voor niets, De Twinga was van
het anker geslagen en gaan driften. Maar Ingrid heeft weer super gehandeld,
anker binnengehaald, veilige koers gevonden en het kelp van het anker gehaald,
en wat voor kelp, bijna 5 meter lang, we schatten dat er minstens 30-40 kilo
steen/grond/kelp aan het anker mee naar boven kwam.
Aan de wal konden we dit mooi bekijken, Ingrid hard
aan het werk en wij genieten van het fraaie uitzicht, een hard werkende Ingrid
en de walrussen!
Na terugkomst aan boord zijn we het sint johnsfjord
ingevaren, daar viel de wind weer helemaal weg. Aan het eind van dit fjord
zitten een paar grote gletsjers, en dat merkten we. Grote brokken afgekalfd ijs
kwamen ons tegemoet. Er was een heel groot blok, waar we langs vaarden, op
een paar meter afstand, en net op het moment van passeren, draaide het 180
graden om, een geweldig imposant gezicht!
Onze ankerplaats is bij de Gaffelbreen, een
gletsjer die al behoorlijk is teruggetrokken, er lagen alweer zeehonden op ons
te wachten.
Nog steeds stralend weer, dus diner buiten!! En
terwijl we zaten te eten kwam een zeehond heel nieuwsgierig bij ons kijken,
Ingrid heeft de mooiste foto van een zeehond kunnen maken op twee meter
afstand.
Vanmorgen hebben we heerlijk ons verslapen, wat
blijkt, het hele fjord is vol met een dikke mist/wolken, je kan ongeveer 75
meter kijken en dan houdt het op, niet prettig om nu te gaan varen, we
moeten dan sowieso ijswacht houden en er valt niet veel te
genieten.
Nu zit iedereen buiten omdat er een ijsschots
voorbij drijft met weer een zeehond erop! Vandaag is de planning om naar
Eidembukta te varen, maar voorlopig blijven we nog even wachten op beter
weer!
-----------
Today we left from Tryghamna towards Poolepynten.
We had breakfast in the sun and it was really warm. Incredible, another warm and
sunny day at the Northpole!
Outside the fjord, the wind came up, so we hoisted
the sail and set off towards the walrus! You can actually go on land and get
quite close to them, quietly and not disturb or freighten them. Willem, Rob and
Irene went with Twingy towards the walrus, while Ingrid stayed on board with
anchor watch. And, not for nothing. Just barely had the rest reached land or the
Twinga was loose and went drifting of in the Forlandsundet.
It took Willem a while to discover that Ingrid had
managed to pull up the anchor above the water, have the boat set off on a safe
course and was working hard on the fordeck to remove all the kelp, stones and
other rubbish hanging from the anchor. Never ever have we seen so much kelp
hanging from the boat. At least 5 meters of length and in width twice the bow of
the Twinga.
Willem, Rob and Irene therefore did not only enjoy
watching the walrus and taking the most beautiful pictures of them, but also
watching Ingrid work... and struggle.
After the walrus, Ingrid picked up the rest with
the Twingy and set off towards St. Johnsfjord, where we were greeted by ice
calving off the glaciers at the end of the fjord and of course seals on the ice.
Fantastic again! While having dinner on deck, a seal swam right up to the Twinga
and finally, after all those hundreds of pictures of seals, Ingrid managed to
make THE picture of the seal next to the boat, looking up at her.
This morning we had breakfast late as we slept in.
There is so much fog that you can barely see the coast, and the glacier, just
half a mile away, is well hidden from our view. Luckily a seal just floated by
on a piece of ice, so we had some view of the outside
world.
|