hulp is onderweg

Twinga op avontuur
Willem Willemse / Ingrid van den Broek
Mon 6 Aug 2007 20:30
Na vele dagen geploeg door het water, liggen we dan eindelijk voor de kust van de Lofoten. Hemelsbreed is het vanaf hier 50 mijl van Bodo, dat ligt namelijk aan de andere kant van de Lofoten eilanden aan de andere kant van het brede Vestfjord. Maar dan moet je door een smalle "straat" tussen twee eilanden door (circa 1 mijl breed) waar een zeer grote stroming staat. En, met motor, is dat te doen, maar zonder een groot risico. Dus ons plan was om om de Lofoten heen te varen. Net voor de punt van alle eilanden is een "straat" van 12 mijl breed, daar wilden we we doorheen, mits er wind stond. De voorspelling is echter dat die rond deze tijd weg gaat vallen en voor ons dan op de kop komt.
 
Na alle wind, regen en golven die we om onze oren gekregen, is het een gek gevoel. We liggen afwisselend te dobberen en een beetje te varen, als de wind ineens weer een beetje opkomt.
 
Niet handig dus en niet de situatie om uberhaupt in de komende 24 uur om die Lofoten heen te komen. De weersverwachting opnieuw actueel binnengehaald, ziet er slecht voor ons uit, nauwelijks wind, waardoor het gevaar ontstaat dat de stroom ons mee gaat nemen, en dus niet controleerbaar voor ons. Net dus maar contact gezocht met de kustwacht. Het goede nieuws? Zij sturen een boot onze kant op die over een uur of 3 hier is, om ons naar Bodo te slepen. Wat een heerlijke gedachte!!! Nog maar niet juichen voor we het vaste land onder de voeten voelen maar gedachten als lunchen op een terras in Bodo morgen worden nu toch wel heel reeel!!!!
 
Het gekke is dat je zou denken met al die wind die we gehad hebben, dat je dan juist snel zou varen maar het tegendeel is waar. Als de wind stormachtig is, zijn de golven in verhouding zo hoog dat dat heel erg afremt. Je vaart dus sneller met minder wind en vlakkere zee dan turbo wind en turbo zee. En, hadden we een motor gehad, had je in de 2 korte periodes windstilte dus niet gaan liggen dobberen maar motoren de goede kant op. Dan hadden we niet hoeven laveren voortdurend tegen de wind in, een stuk van storm kunnen omzeilen en waren we dagen geleden al in Bodo geweest. Al is het dus een zeilschip, hiermee is weer eens bewezen wat niet alleen het nut maar ook de noodzaak van een motor is op een zeilboot.
 
We gaan nu een "towing line" klaarmaken voor als de sleepboot komt. De vorige slepers hebben immers onze aluminium rand waar de lijn slechts doorheen liep naar andere bevestigingspunten, kapot getrokken en los van het schip. (Knap gedaan want dit zit echt zwaar vast gelast aan de romp!).
 
Als het dus goed is, morgen nieuws uit Bodo!