Eergisteren in Ersfjorbotn gearriveerd, ankertje uitgegooid, en lekker een wijntje open getrokken. Heerlijk relaxt. Willem was al lekker in slaap gevallen op de bank, Ingrid was nog het anker aan het monitoren of het bleef hangen, en ja hoor.... anker aan het krabben! We lagen al een bootlengte of 2 van de kant (geankerd op 21 meter, oeps het was ineens 3,10 meter) dus motortje aan, anker naar binnen en opnieuw geankerd. Nog een stukje, nog een stukje, hey gek, einde van de ketting, nou toch maar een beetje weer indraaien. Hmmm, dat gaat niet meer....... AAAAGH, "was ist loss???"" .... Een uur of twee later, na een telefoontje naar Benno (thanx weer!!!), toch weer voor elkaar dat een meter of 5 van de 60 meter ketting weer naar binnen zat. He he, eindelijk tukken! Gisteren ochtend Willem in de weer met het bijbootje opblazen en een 2e anker achter uitzetten. Toch maar weer even de boot zekeren, zeker in deze baai waar de wind hard van zee (vanuit het westen) de baai binnen komt waaien, met regen en onweersbuien. Heerlijk, goed gelukt, rust! Daarna alvast een keer met bijbootje naar de kant en een praatje gemaakt met een aantal studenten en een man die in de haven aan zijn bootje aan het werken was. Ersfjordbotn ligt echt vlakbij Tromso maar is dermate uitgestorven dat meer dan een school en wat huizen NIETS te vinden is. Geen winkel, geen kroeg, helemaal niets. Echt lachen! Wel prachtig ski-gebied!

 

Onderweg aangehouden door een dronken noor, wij in onze zeilpakken, hij in zijn jagersoutfit, begint dronken en stoned te schreeuwen of wij van de mounteverest komen!!! wij niet, jij? ongelooflijk zo dronken als hij was.

 

Daarna is Henk gisteren gearriveerd! Met de taxi vanuit Tromso (minuut of 15-20). Toen de taxi hem afzette op de kant, en zwaaide, is Willem hem gaan ophalen aan de kant met het bijbootje. Henk's welkom aan boord hebben we gevierd met een goeie borrel en nog een lekker bordje eten!

 

Vannacht nog een dronken stel jongeren om de boot gehad in een speedboot, met wijn in de handen, of wij ook wilden.... Nou eh... nee wij sliepen al. Dus zij weer dronken naar de wal, dwars over de lijn van het achter anker..... ankerballetje meegesleurd..... (vandaag weer opgehaald aan wal) maar verder rustige nacht, hopen dat dronken gekken uren hebben moeten prutsen om de lijn uit de schroef te krijgen!Q

 

Vandaag Henk verwend met een lekker ontbijt, eitjes en vers spek en daarna, om in de vakantie stemming gekomen vandaag aan boord samen de route naar Spitsbergen uitgezet (we vertrekken morgen). Het weer bleef helaas slecht, regen, wolken dus de ochtend lekker rustig doorgebracht. Vanmiddag met het bijbootje naar de kant en een stuk gaan lopen in onze "floating suits". We werden aangekeken alsof we marsmannetjes waren in onze pakken, haha, zo voelde het ook..... Even naar de top van de berg fotootjes van Tromso maken. Onderweg kwamen we een man tegen die we ontmoet hebben in het haventje hier gisteren en die vertelde dat hier NOOIT toeristen komen.(Dat zie je dan ook aan de foto's, we zijn de enigen in de baai). Ontzettend gastvrij nodigde hij ons uit bij hem thuis waar me met zijn vrouw en dochter mochten genieten van allemaal Noorse specialiteiten, chocoladetaart, een ander Noors gebak (Levsa of iets dergelijks) dat al 100-en jaren gemaakt wordt en gedroogde vis meegekregen; zeer proteine rijk, rauw gevriesdroogd en dan gewoon van de huid aftrekken en met een biertje erbij lekker oppeuzelen. By the way het wordt ook aan honden gegeven als eten dus wij moesten met z'n 3-en op handen en voeten uit een voerbakje deze vis proeven..... haha, gelukkig net niet maar het scheelde niet veel.

 

Zonder dollen, echt ontzettend gastvrije mensen, gaan ook contact houden en omdat we hier nog zeker 2x terugkomen in deze baai komen ze de volgende keer aan boord lekker koffie drinken of mee borrelen.

 

Daarna weer terug in de regen naar de boot en Henk en Willem aan het werk om het avondeten te vangen. Echt, gelijk prijs, vis naar vis kwam binnen. Henk had de mooiste vangst, die ving de vis gewoon aan zijn staart!!!! weet zeker, die vis wist niet wat hem overkwam. Hij dacht waarschijnlijk "haha, dat haakje, daar trap ik niet in", hangt Henk het haakje gewoon aan zijn staart en haalt hem alsnog op! (let op, doe dit thuis niet na, henk heeft direct octrooi aangevraagd voor deze vismethodiek, greenpeace zal hier blij mee zijn!) Henk, proost, wit wijntje erbij, vooraf een avocado met garnalen, vis lekker met gebakken aardappelen en salade gegeten... wat wil een mens nog meer.

 

Inmiddels zijn er 2 flessen wijn doorheen en de sterke verhalen worden meer. Dat wordt een gezellige week op zee naar Spitsbergen! Die 600 mijl komen we zeker door. Jaaa, en Henk heeft ons als 1 michellin ster gegeven, we gaan natuurlijk voor meer, dus dat wordt werken!