(for english scroll down)

 

Gisterenochtend lekker vertrokken naar Narvik, de stad van Jan William (een van de muppets van vorig jaar) en van Viggo, onze Noorse buurman uit Longyearbyen. Een mooie tocht van 35 mijl door een breed fjord, het Ofotfjord. Rustig weer, mooi uitzicht, zonnetje erbij, wat wil een mens nog meer. Daar aangekomen was het lastig om een plek te zoeken. Viggo had de havenmeester al gevraagd of we daar konden liggen, en dat was natuurlijk super, maar toen we aankwamen was die haven zo ondiep en zo klein dat we dat maar niet geprobeerd hebben. (Later hebben we daar rondgekeken, we zouden zeker de kiel aan een lijn vast hebben gevaren waarmee ze de steigers vastleggen). Dus aan een soort houten steiger gelegd waar helaas geen stootbanden hingen. Een paar uur goed gelegen, het werd ook daar wel heel ondiep maar nog prima, en toen begon het festijn. Het werd weer hoog water en door het ontbreken van banden en het draaien van de wind (die nu pal op de zijkant kwam) lagen we tegen de palen aan te rijen. De stootwillen kon je iedere 5 minuten verhangen omdat de boot dan weer zus draaide en dan weer zo. Om 21.30 waren we het zat en zijn we maar weer weggevaren, de nacht in, terug richting Lodingen. Allebei 2 uurtjes geslapen en toen nog een poging gedaan aan te leggen in een ander haventje onderweg, te krap, dus weer door. Een half uur geleden zijn we weer neergestreken aan onze steiger waar we nog geen 24 uur geleden vertrokken waren.

 

De zon hebben we zien opkomen onderweg, prachtig! en net aangelegd zaten we op dek van het zonnetje te genieten, vloog eindelijk de door ons gezochte zeearend over. Wat een prachtig gezicht om zo'n machtige vogel over de boot te zien vliegen. Die dieren worden zo'n meter hoog met een spanwijdte van 2,40 meter.....

 

------------------

 

Yesterdaymorning we left towards Narvik, the city of Jan William (one of the muppets of last year) and of Viggo, our neighbour in Longyearbyen. A beautiful trip of 35 miles through a broad fjord, the Ofotfjord. It was nice weather, the sun was shining so what else can you ask for. When we arrived it was difficult to find a good place to moor the boat. Viggo had called his friend the harbour master if we could stay in his harbour, which was absolutely great, but when we got there it looked a bit shallow for us. (Later we checked and we absolutely would have gotten our keel stuck on the lines they moor the pontoon with). So, we found a place at a wooden quay, unfortunately without tyres to lay against. At first it was okay, even though it was also very shallow there, but after a while the wind changed of direction and pushed the boat against the quay all the time. When it became high water the boat turned and bumped all the time so we could not protect the boat, not even with fenders, as you could move the position of them every five minutes. At 21.30 we were fed up and left, back towards Lodingen, sailing into the night. We both slept 2 hours and then tried to moor in a small harbour on the way, but no succes because it was too small. So half an hour ago we moored back on the pontoon we left hardly 24 hours ago.

 

We saw the sun come up on our way, beautiful. And, as we just sat on deck turning the engines off and enjoying the sunshine, finally the bird we have been looking for al these days flew over: the eagle! What a bird. With a calm flapping of its wings it sailed over our boat! Amazing how big these birds can get, one meter high and their wings diameter of 2,40 meters.......