Het gaat maar door!
Twinga op avontuur
Willem Willemse / Ingrid van den Broek
Sat 4 Aug 2007 02:04
|
Wat een dag was vrijdag de 3e augustus, we begonnen
met een heerlijke zonsopgang, blauwe lucht, zon, wat een verrassing, zeker na de
verschrikkelijke donderdag.
Maar wat gebeurt er, Willem nam de wacht over, rond
een uur of twaalf, en de hel brak los, windkracht acht met weer bizarre golven,
niet te geloven.
We zullen toch maar even beschrijven hoe dat voelt
die golven:
Stel je voor je zit op de bank en kijk naar buiten,
op dat moment voel je jezelf, met bank en al, zeven meter op getild worden, je
kijkt over de zee, tien seconden later, kijk je tegen het water aan, je bank is
zeven meter naar beneden gevallen, je zit in het dal van de golf, ondertussen
beweegt je bank voortdurend naar links en naar rechts en kantelt naar voren en
naar achteren. Mocht je bank buiten staan, dan wel je regenpak aantrekken, elke
vijf minuten wordt er een emmer zout, en koud, water over je heen gegooid.
Dit moet je dan twaalf uur lang volhouden, wie
vindt dit leuk?
We moeten elkaar echt oppeppen, het is echt zwaar,
met al die wind hadden we vol grootzeil en fok opstaan, we waren niet meer in
staat om het grootzeil voor een deel binnen te halen, daar kwam nog bij dat tgv
de zuiden wind, we ook nog hoog aan de wind varen, dat wil zeggen dat de golven
schuin van voren opkomen.
Het schip heeft het zwaar te verduren gehad,
geweldige klappen, voortdurend stond er water in het bakboord gangboord, en
werden de ramen aan die kant elke twee minuten gewassen, de shampoo ontbrak
nog.
Ingird heeft met dat weer nog even op het voordek
een lijn uit de knoop gehaald, stoer hoor, aangelijnd aan twee punten hing ze
aan de stuurboord kant om aan bakboord de foklijn te ontrafelen.
Iedereen slaapt nu, we varen nu weer met een
rustige koers richting Lofoten, het gaat langer duren dan verwacht.
We hebben nu al vijf dagen lang geen boot of land
gezien en vanavond voor het eerst zagen we de noorse kust, de top van de lofoten
kwam in zicht, Andenes, het walvis kijk centrum van Noorwegen.
We zeilen nu door Whale Alley, een gebied waar veel
walvissen zitten, tot nu toe hebben we vanaf Spitsbergen niets gezien, maar daar
was het weer dan ook te slecht voor.
Vanmiddag voor het eerst kontakt gehad met Bodø
Radio, zij verzorgen de communicatie naar de kustwacht die ons straks ergens op
moet pikken om ons te gaan slepen.
Het weer was zo slecht dat de verbinding nog
slechter was, is wel heel spannend, ze proberen je echt te helpen en gerust te
stellen, maar na een paar uur proberen hebben we onze positie door kunnen geven.
Ze weten nu waar we zitten, en met welke problemen, je weet maar nooit wat er
nog kan gebeuren voor we op bestemming zijn.
Tevens hebben we de coordinaten gekregen voor ons
rendez--vouz punt, daar zal de kustwacht ons oppikken, we gaan dagelijks onze
positie opgeven en proberen af te stemmen dat we niet gaan dobberen langs de
kust.
Immers zonder motor zijn we zeer kwetsbaar, het
stroomt daar bijzonder stevig, en als we geen wind hebben zijn we een
oncontroleerbaar vaartuig, ofwel, we moeten blijven varen met wind totdat ze een
lijn aan ons hebben vastgemaakt.
We verlangen echt naar de haven van Bodø, we maken
al plannen wat we gaan drinken en eten, want vanaf zondagavond zitten we met
zijn drieeen in de boot en het is nog zwaarder dan werken.
Zojuist weer op de radio met CasaLuna gesproken,
was weer leuk om te vertellen, je zult wel gemerkt hebben dat we het echt zwaar
hebben, dit is niet zomaar een plezier tochtje van Spitsbergen naar
Bodø!
|