Zeilen zoals in het VOC tijdperk

Twinga op avontuur
Willem Willemse / Ingrid van den Broek
Mon 23 Jul 2007 11:33
Vanmorgen om vijf uur kontakt gehad met het schip Nordkap van de kustwacht, gaven aan later te zijn en rond een uur of acht ons te treffen in magdelenefjorden.
 
En inderdaad, daar kwam de W320 (nr schip) van de noorse Kystvakt aangevaren, hebben ongeveer 50 man aan boord, bootje is een beetje oud (van 1981) en ze zijn de hele dag aan het repareren en schilderen, als ze geen nederlanders redden of andere lieden met problemen. Verder brengen ze rond spitsbergen bevoorrading naar onherbergzame plekken en fungeren ze als ijsbreker voor als het nodig is
 
Allereerst werd er een kleine sleepboot te water gelaten om ons op te pikken, aan boord daarvan zat de 1e engineer die zelf wilde vaststellen wat er aan de hand is, en zeer vriendelijk ook nog wilde kijken of hij het kon repareren. Ofwel, hij heeft gewoon twee uur zitten sleutelen met als resultaat: inderdaad, het is echt kapot en kan niet meer met een tijdelijke ingreep gerepareerd worden. Dus groen licht voor slepen, met een vaartje van vier knopen zijn we uit het fjord gesleept en na twee uur slepen, konden we de zeilen weer opzetten en werd de sleeplijn los gegooid.
 
Dat zeilen zonder motor is niet eenvoudig, even de neus in de wind zetten van ons schip om het grootzeil te hijsen of te reven kan je vergeten, dat is even lastiger. Daarnaast is er nu nauwelijks wind, dus dobberen we op de golven van de noordelijke ijsze meer heen en weer, dan dat we vooruit gaan. Dus gaan we er nu maar gemakshalve van uit dat we er twee dagen over gaan doen om in de haven van Longyearbyen te komen.
 
Ondertussen wegen we af, wat we technisch nog kunnen doen in Longyearbyen en wat alle alternatieven zijn, een ding is zeker, veiligheid van bemanning nummer 1, schip thuisbrengen is nummer 2.
 
Een van de opties is om zonder motor noor de kust van noorwegen te zeilen, daar gaan we nog eens goed over nadenken, immers, bij sterke wind even  zeil reven kan wel eens lastig worden zonder hulp van de motoren, onderweg een beschutte plek zoeken bij naderend slecht weer is onmogelijk, immers je kan niet zomaar bijvoorbeeld richting bereneiland varen op zeil en daar zonder motor een beschutte plek zoeken. Windstilte, dat wordt leuk, de golfstroom gaat richting Spitsbergen en niet richting het vaste land van Noorwegen, je zal toch maar na vier dagen weer aanspoelen op Spitsbergen?
En dan aan land komen, we kunnen een aantal fjorden gewoon niet invaren in verband met zeer sterke getijdenstromen (tot 11 knopen). Tromso staat bijvoorbeeld bekend om de zeer sterke stromingen in de fjorden (maalstromen in de Malangen), dus dat is zeker geen optie. We moeten op volle zee dus al door een sleepboot geenterd worden. En wat doe je als je naar binnengesleept moet worden en je hebt een zeegang van een meter of drie - vier, is de sleepdienst dan wel in staat om je binnen te halen.
 
Zomaar een paar gedachten die ons binnenvallen, geen paniek, we moeten eerst nog maar eens veilig Longyearbyen zien te bereiken, en ondertussen gaan we een aantal reismogelijkheden uitwerken en overleggen met de verzekeraar.
 
Technisch wordt het een uitdaging om de problemen op te lossen, zoals het nu lijkt, draaien de saildrives zich binnen 400 draaiuren kapot. De bakboord saildrive is gereviseerd toen we vertrokken uit Lelystad, twee weken geleden is daar alweer een onderdeel van vervangen. En wat constateerde de engineer van de kustwacht, datzelfde probleem zit nu ook in de stuurboord saildrive, niet te geloven!
 
We houden jullie op de hoogte, nu willen we graag een beetje wind, want anders duurt het drie dagen!!!! en maar hopen dat de kustwacht ons weer vindt om de Twinga de haven binnen te slepen!