Όλα αυτά τα χρόνια που περνώ έξω από αυτόν τον <<ναό>>  το μόνο που αισθάνομαι είναι μια λύπη για την χώρα μου!  Όταν φτιάχτηκε πιθανολογώ ήταν της μόδας …το μάρμαρο στο εξωτερικό του, τα παλαιά πόστερς της όμορφης Ελλάδας με τα μνημεία της.. την θάλασσα και άλλα! ισως για τα χρόνια της δικτατορίας! Μετά από τόσα χρόνια όμως το μόνο που θυμίζει είναι ενα γραφείο στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας του 60! που δεν υπάρχει πια.

Διερωτώμαι λοιπόν πόσοι ακόμη Υπουργοί Τουρισμού, πόσοι πρόεδροι Ε.Ο.Τ., πόσοι διευθυντές αυτού του γραφείου θα περάσουν και θα κρατήσουν αυτό το μνημείο βιτρίνα του Ελληνικού Τουρισμού; Ντρέπομαι και ρώταω τον Υπουργό ποια είναι η στρατηγική; μονό να υπογραφούμε συμφωνίες με την γείτονα χωρά για να μοιραστούμε την <<πίττα>> ; (Ας δει και τα δικάτης γραφεία) να υποσχόμαστε χρήματα στους τουρίστες όταν παγιδεύονται από τις απεργίες ή να διώχνουμε τα κρουαζιερόπλοια από τα λιμάνια μας;

Ας σοβαρευτούμε και ας δεχτούμε την ανεπάρκεια και την άθλια διαχείριση του κράτους μας!