ma middag 48:38.6N 7:52.3W

Scherezade
Hans Hansen
Mon 14 Jul 2014 17:25
Komen morgen in de loop van de middag in L'Aber Wrach aan. Sinds vanmorgen vroeg een lekker lopend bakstagwindje en lopen 7,5-8,5 kn over de grond. Fok staat sinds vanmorgen te loevert, heerlijk zeilen, niet veel schepen meer gezien in dit gebied. Maar goed ook want het zicht is in dit wat miezerige weer niet veel meer dan 1 mijl. We verlekkeren ons reeds op de croissants, schoon beddegoed en schone kleren. Begin van de middag iets bijzonders: we varen nu op het continentale plat en het is rond de 160 meter diep hier, naar binnen lopend scan ik even de instrumenten en mijn oog blijft hangen op de dieptemeter: 56 m? dat kan helemaal niet, maar de diepte loopt ook nog eens redelijke vlot terug: 40,36, 27,18, 12, 9, 7, 5 dan 3.6 m. Mijn intuitie zegt; "zet je schrapen voor de klap" maar mijn verstand zegt dat dit helemaal niet kan. En dan plots is het weer 162 meter. Wat was dat? Een walvis die die naar boven komt en plots onze aanwezigheid bemerkte? Geen idee. Op de PC wordt de gevaren koers afgebeeld. We zien dat we een overwachtte afwijking naar stuurboord en dan naar bakboord terug naar de oude koers hebben gemaakt. De stuurautomaat wordt gevoed door een electronisch kompas dat blijkbaar plotseling een afwijking registreerde. Geen walvis maar een submarine geweest? Als dat zo is was het aardig krap. Het varen gaat ons inmiddels als een makkelijke routine af. Een van ons neemt de eerste wacht ( de nacht) en tegen de tijd dat je voelt dat je moe wordt por je de ander. Mede omdat we bijna uitsluitend mooi weer hebben gehad waren die wachten niet vermoeiend en deden we vaak nachtwacht tot het ochtendgloren. Dat betekende ook lange periodes kunnen slapen en uitrusten. Het mooie weer betekende ook dat we maar een of twee keer hebben moeten reven en dan alleen nog maar het eerste rif. Dit is ongehoord voor een Atl. oversteek. Maar liever zo dan storm met korte, natte en vermoeiende wachten van zo'n uur of 2 tot 3. We hebben nu rustig kunnen navigeren, boekje lezen, muziek luisteren enz. Daar staan dan wel 315 motoruren tegenover sinds ons vertrek. Gelukkig is de Yanmar een goede motor. Waar we veel aan hebben gehad is de combinatie radar en AIS, zeker de afgelopen dagen. Met de rustige zeeen die we in het begin hebben gehad waren schepen op de radar reeds van veraf te zien, de afgelopen dagen hadden we meer golfecho's en daar verdijnen kleinere schepen als vissersschepen ( en vermoedelijk ook jachten, maar die hebben we niet gezien) geheel in, zeker bij bereiken van 6 mijl of groter. De AIS waarschuwt wanneer er een aanvaringskoers dreigt maar die pikt het signaal pas op bij een afstand van 3-4 mijl. Doet het vooral dus goed bij kleinere afstanden waar de radar met wat ruwer weer problemen heeft.
De combinatie werkt prima, ik heb de radar de afgelopen dagen dan ook meer gebruikt dan de alle voorgaande jaren tezamen. Het is weer wennen aan het vaargebied waar het zicht niet altijd prima is. En ook weer wennen aan de temperatuur.