We liggen op kop!

Caiman
Thu 11 Dec 2008 20:11
JOEHOE!!!
Het is zover. Het is eindelijk gelukt. Na vele dagen 3 tot 9 mijl achter te hebben gelegen. In het zicht van de finish hebben we de Grand Soleil ingehaald en we liggen eerste!
 
We liggen maar drie mijl voor, dus nog niet te vroeg gejuigd, maar we zijn op de goede weg. De X40 ligt ook nog binnen handbereik. Deze komt vanuit het noorden met veel wind op ons af stuiteren, maar hij ligt nog wel een kleine 80 mijl achter ons. We krijgen een spannende finale aangezien we nog op een stukje licht weer afvaren. Wij kiezen er nu voor om iets zuidelijker te varen, zodat we het lichte weer straks schuin van achter krijgen. Zo hopen we onze enige spinnaker vol te kunnen varen tot de finish (de 0.75 is helaas drie dagen geleden overleden en de 0.5 staat op het punt van scheuren). Alle overige boten in onze klasse liggen gelukkig ver genoeg achter ons, we worden in ieder geval derde. 1 boot ligt zelfs zo ver achter dat we bang zijn dat ze de prijsuitreiking gaan missen (deze is op 19 december). De rest van onze achtervolgers gaat het welkomsfeest net halen (zaterdagavond), dan hebben wij hopelijk al een avond ingedronken.
 
Het is nu nog 137 mijl en we rekenen er op om morgen te kunnen borrelen in de haven van St Lucia. Zoals Amarins het eerder vandaag al verwoorde, het is jammer om onze prive-watertuin achter ons te moeten laten. Maar een warme douche, een koud glas wijn en een zwembad gaan veel goed maken. Ik ga straks met name het oneindige uitzicht missen en het onverstoorbare ritme van de oceaan. Vanochtend werden Bart en ik nog getrakteerd op een zonsopgang met bizar donkere wolken en een prachtige regenboog, terwijl we een uur eerder mochten genieten van een knalrode maan die in de wolken onder ging. Het andere waar ik nog wel wat langer van wil genieten is het stress-loze bestaan, geen files, geen email, geen telefoon. Het enige 'stress-momentje' van de dag is het positierapport: 'Hebben we het goed gedaan de afgelopen 24 uur of zijn we ingelopen?'. Het enige dat ik zeker niet ga missen is: 'Rinke, wakker worden, je hebt wacht...' op de meest onmogelijke tijdstippen. Ik smacht naar een groot bed zonder wekker. Daarnaast ga ik volledig mee met wat Amarins net schreef over interesse in wereldnieuws. Ik hoop daar nog even van weg te kunnen blijven. Het enige waar ik wel erg benieuwd naar ben is de temperatuur in Nederland: Giet it oan?
 
Tot snel.
Veel liefs Rinke