We liggen op kop!
Caiman
Thu 11 Dec 2008 20:11
|
JOEHOE!!!
Het is zover. Het is eindelijk gelukt. Na vele
dagen 3 tot 9 mijl achter te hebben gelegen. In het zicht van de finish hebben
we de Grand Soleil ingehaald en we liggen eerste!
We liggen maar drie mijl voor, dus nog niet te
vroeg gejuigd, maar we zijn op de goede weg. De X40 ligt ook nog binnen
handbereik. Deze komt vanuit het noorden met veel wind op ons af stuiteren, maar
hij ligt nog wel een kleine 80 mijl achter ons. We krijgen een spannende finale
aangezien we nog op een stukje licht weer afvaren. Wij kiezen er nu voor om iets
zuidelijker te varen, zodat we het lichte weer straks schuin van achter krijgen.
Zo hopen we onze enige spinnaker vol te kunnen varen tot de finish (de 0.75 is
helaas drie dagen geleden overleden en de 0.5 staat op het punt van scheuren).
Alle overige boten in onze klasse liggen gelukkig ver genoeg achter ons, we
worden in ieder geval derde. 1 boot ligt zelfs zo ver achter dat we bang
zijn dat ze de prijsuitreiking gaan missen (deze is op 19 december). De rest van
onze achtervolgers gaat het welkomsfeest net halen (zaterdagavond), dan hebben
wij hopelijk al een avond ingedronken.
Het is nu nog 137 mijl en we rekenen er op om
morgen te kunnen borrelen in de haven van St Lucia. Zoals Amarins het eerder
vandaag al verwoorde, het is jammer om onze prive-watertuin achter ons te moeten
laten. Maar een warme douche, een koud glas wijn en een zwembad gaan veel goed
maken. Ik ga straks met name het oneindige uitzicht missen en het onverstoorbare
ritme van de oceaan. Vanochtend werden Bart en ik nog getrakteerd op een
zonsopgang met bizar donkere wolken en een prachtige regenboog, terwijl we een
uur eerder mochten genieten van een knalrode maan die in de wolken onder ging.
Het andere waar ik nog wel wat langer van wil genieten is het stress-loze
bestaan, geen files, geen email, geen telefoon. Het enige 'stress-momentje' van
de dag is het positierapport: 'Hebben we het goed gedaan de afgelopen 24 uur of
zijn we ingelopen?'. Het enige dat ik zeker niet ga missen is: 'Rinke, wakker
worden, je hebt wacht...' op de meest onmogelijke tijdstippen. Ik smacht naar
een groot bed zonder wekker. Daarnaast ga ik volledig mee met wat Amarins net
schreef over interesse in wereldnieuws. Ik hoop daar nog even van weg te kunnen
blijven. Het enige waar ik wel erg benieuwd naar ben is de temperatuur in
Nederland: Giet it oan?
Tot snel.
Veel liefs Rinke
|