#18 De spanning stijgt

Sandy Cay Atlantic Crossing & Island Hopping
Geert Jan, Michel, Steven, Bouke, Noud, Jen, Rosa
Sat 27 Nov 2021 23:00
Positie 10:57.55N 43:18.26W
 
Zaterdag 27 november
 
Gisterenavond hard gezeild. Gennaker op bakstagwind, 8 knopen door het water. We zien er inmiddels uit als echte piraten met onze snorren en baarden. Begint wel een beetje te jeuken. Af en toe een meeligger op de AIS, maar verder alleen op de wereld..
 
Positiebepalen met de sextant is toch wat moeilijker dan gedacht, maar we komen er samen wel uit. Toen we gisterenavond nog even nog even in de kuip zaten te kletsen vloog opeens een forse vliegende vis tegen het gezicht van Michel, vervolgens tegen het gezicht van Noud en toen weer het water in! Kwam zeker wraak nemen voor de vissen die gevangen hebben en in de pot verdwenen zijn. Met name de tonijn was heerlijk.
 
Plotseling bij de hondswacht van Noud een harde knal gevolgd door de gennaker die naar beneden fladdert. Wederom een gebroken val. Iedereen uit zijn bed getrommeld door middel van het afgesproken hoornsignaal, reddingsvesten aan en naar het voordek met voorhoofdslampen om te kijken wat er aan de hand is. Inderdaad een gebroken val, de gennaker onder de boot aan bakboord gewaaid, gelukkig nog verbonden aan de schoot en de boegspriet. Waar het de vorige keer lukte om het zeil met vereende krachten binnen de zeerailing te krijgen blijkt nu het laatste deel om het roer geslagen te zijnn, deels gescheurd en muurvast.. Geen prettige situatie midden in de nacht en midden op de oceaan. Gelukkig heeft het schip 2 roeren, lijken ze niet geblokkeerd en kunnen we goed koers houden. Omdat we op dit moment niet veel konden uitrichten besluiten we om de volgende ochtend met licht en hopelijk vlakke zee  verder te kijken dus we gaan met een wat bedrukte stemming slapen.
 
De volgende ochtend (vanochtend) was de zee gelukkig rustig en konden we bekijken hoe het precies zat en hoe het op te lossen. Inderdaad bleek een slip van de gennaker vast te zitten om de roeras van het bakboordroer. De zeegang was toch te heftig om in het water naast de boot te springen. Uiteindelijk zijn we er in geslaagd  om het broodmes te bevestigen aan de pikhaak, op de knieen te gaan zitten op het zwemplateau en zo het zeil los te snijden. Helaas ging bij deze manoeuvre de AIS/MOB alamering van het reddingsvest van Noud af, zodat we een MOB alarm kregen. Met vereende krachten de geborgen gennaker naar binnen gehaald.
 
Achteraf was het toch wel spannend en vermoeiend, mede gezien de  warmte dus iedereen lag vanmiddag op apegapen. Behalve kaarten en lezen niet veel gedaan. Jammer van de gennaker die naar de zeilmaker moet, maar wel enorm opgelucht dat we het zelf konden oplossen! De gemiddelde snelheid zal nu wel wat afnemen en we varen nu steeds melkmeisje op 270 graden. De bedrukte stemming van gisterenavond heeft weer plaatsgemaakt voor gezond zelfvertrouwen en vertrouwen in de boot. Ondertussen blijken we over de helft te zijn gekomen van deze leg, zien de weersvoorspellingen er rustig uit en hebben we onverminderde zin om door te gaan!