36:39N 44:01W
Arvi
Mon 20 May 2019 03:53
|
The night from Sat to Sun was so quiet we all slept very
well. There was nearly no wind and we only used the foresail because the main
makes to much noise in low wind conditions. A few hours before sunset we got 12
kts of wind and we hoisted the mainsail again. Today we went dead downwind the
whole day with the foresail on starboard and the main on port. By the time
we got the weatherupdate we had almost reached 37 degrees latitude. This night
the wind has increased to about 25 kts WSW with gusts up to 35. Triple reef
again and furling at smallest stripe. The big difference is that the full moon
(past) gives us enough light to see the waves that are coming behind us. We are
now back on the rumbline and will stay beneath it to avoid the heaviest winds
and waves. So probably till 40 degrees we will go due east.
We try to take it slow but the wind and waves make us go
fast, even fully reefed we make about 7kts, it's like sleeping in a
rollercoaster. We hope for a day of lighter wind on Tuesday. Today we had a new
speed record: 8.9 kts SOW, surfing down a wave. What a boat! That's the moment
you know you had to reef houres ago.
Veel te vertellen. Zaterdagnacht was een super stille
nacht met slecht 5 kts wind, we gingen tussen de 2 à 3 knopen vooruit en hebben
eens niet in het hoekje van het bed gelegen met een niet hellende boot, heel
goed geslapen. De schapevellekes zijn uit de kast gehaald want 's nachts is het
best koud. Vandaag de ganse dag gevlinderd, de wind werd steeds sterker en de
golven steeds groter. Dat is trouwens deze nacht nog steeds het geval. De
zon was van begin tot einde van de dag van de partij maar voor het eerst sinds
maanden een jeansbroek en trui aangetrokken. Vandaag was onze duogen weer kapot,
de inox plaat die tijdens de heenreis was gemaakt, was afgebroken. Ook deze keer
was het letterlijk een hele evenwichtsoefening om dat op de reling bij zo een 18
à 20 kts wind te vernieuwen. De kinderen hebben foto's genomen van dit
huzarenstukje. En ja na een paar uurtjes werkte het weer naar behoren en hebben
we de batterijen wat kunnen bijladen. Ondertussen zijn we aan de nachtwacht
bezig en opnieuw brokken met de duogen. We bekijken morgen bij klaarlichte dag
wat er aan de hand is. De windvaanpiloot (= STEVEN), en de elektrische
(Mr.SIMRAD) wisselen elkaar af. Wanneer STEVEN begint de zwalpen switchen we
over naar Mr. Simrad en als Mr. Simrad het lastig krijgt (=bijna nooit) of
als we elektriciteit willen sparen mag STEVEN opnieuw en nu is het dus STEVEN
die het meest voor zijn rekening neemt omdat hij zo energiezuinig is. Het
belangrijkste is dat de verhouding tussen grootzeil en fok goed zit zodat ze
niet veel werk hebben maar de grote golven maken dit niet gemakkelijk. Het staat
in ieder geval vast dat de lijntjes van STEVEN in de Azoren zullen vervangen
worden. Tijdens de dag hebben we opnieuw dolfijnen gezien. Daar krijg je nooit
genoeg van en word je keer op keer vrolijk van. Dat kunnen we niet genoeg
herhalen. We hebben 's avonds nog 2broden gebakken en hebben nog steeds
voldoende gas. Dit baarde me bij vertrek wat zorgen aangezien ze in Bermuda onze
campinggaz flessen niet wilde vullen maar we zijn dus moeten vertrekken met
1,5fles gas. Dit is ons voor ons vertrek in België ongetwijfeld wel eens gezegd
of gelezen in een boek maar je kan niet alles onthouden. In gans de caraiben
maken ze er geen probleem van om een butaanfles te vullen (met propaan) maar
niet in Bermuda. We zouden ons systeem tijdelijk kunnen aanpassen met een
amerikaanse ontspanner maar die Amerikaanse flessen passen niet in de gazlockers
van de Europese boten. En zelf gas overgieten hebben we overwogen maar safety
first...dus maar niet. In de Azoren zal er hopelijk terug butaan zijn en is
dit probleem van de baan. In tegenstelling tot alle andere crossings vervelen de
kinderen zich stierlijk. Dan maar een wedstrijdje papieren bootjes vouwen: zo
klein mogelijk. De laureaat is onbeslist aangezien sommige 'bootjes' niet meer
op een bootje geleken maar toch weer goed voor enkele uren vermaak. Nog een
berichtje op de satelliettelefoon ontvangen van onze Noorse vrienden die enkele
dagen vroeger met hun catameran 'Trollcat' van Bermuda naar de Azoren zijn
vertrokken en die verwachten om morgenavond aan te komen op Horta. Op de oceaan
kom je ofwel gedurende dagen geen levende ziel tegen ofwel de ene cargo na de
andere. Vandaag was het het laatste. Het aantal dat we afgelopen dag
gezien hebben konden we nog op 2 handen tellen maar het geeft het gevoel dat we
de bewoonde wereld naderen...
|