ma middag 48:38.6N 7:52.3W
Scherezade
Hans Hansen
Mon 14 Jul 2014 17:25
|
Komen morgen in de loop van de middag in L'Aber
Wrach aan. Sinds vanmorgen vroeg een lekker lopend bakstagwindje en lopen
7,5-8,5 kn over de grond. Fok staat sinds vanmorgen te loevert, heerlijk zeilen,
niet veel schepen meer gezien in dit gebied. Maar goed ook want het zicht is in
dit wat miezerige weer niet veel meer dan 1 mijl. We verlekkeren ons reeds op de
croissants, schoon beddegoed en schone kleren. Begin van de middag iets
bijzonders: we varen nu op het continentale plat en het is rond de 160 meter
diep hier, naar binnen lopend scan ik even de instrumenten en mijn oog blijft
hangen op de dieptemeter: 56 m? dat kan helemaal niet, maar de diepte loopt ook
nog eens redelijke vlot terug: 40,36, 27,18, 12, 9, 7, 5 dan 3.6 m. Mijn
intuitie zegt; "zet je schrapen voor de klap" maar mijn verstand zegt dat dit
helemaal niet kan. En dan plots is het weer 162 meter. Wat was dat? Een walvis
die die naar boven komt en plots onze aanwezigheid bemerkte? Geen
idee. Op de PC wordt de gevaren koers afgebeeld. We zien dat we
een overwachtte afwijking naar stuurboord en dan naar bakboord terug
naar de oude koers hebben gemaakt. De stuurautomaat wordt gevoed door een
electronisch kompas dat blijkbaar plotseling een afwijking registreerde. Geen
walvis maar een submarine geweest? Als dat zo is was het aardig krap. Het varen
gaat ons inmiddels als een makkelijke routine af. Een van ons neemt de
eerste wacht ( de nacht) en tegen de tijd dat je voelt dat je moe wordt por je
de ander. Mede omdat we bijna uitsluitend mooi weer hebben gehad waren die
wachten niet vermoeiend en deden we vaak nachtwacht tot het ochtendgloren. Dat
betekende ook lange periodes kunnen slapen en uitrusten. Het mooie weer
betekende ook dat we maar een of twee keer hebben moeten reven en dan
alleen nog maar het eerste rif. Dit is ongehoord voor een Atl. oversteek.
Maar liever zo dan storm met korte, natte en vermoeiende wachten van zo'n
uur of 2 tot 3. We hebben nu rustig kunnen navigeren, boekje lezen, muziek
luisteren enz. Daar staan dan wel 315 motoruren tegenover sinds ons vertrek.
Gelukkig is de Yanmar een goede motor. Waar we veel aan hebben gehad is de
combinatie radar en AIS, zeker de afgelopen dagen. Met de rustige zeeen die we
in het begin hebben gehad waren schepen op de radar reeds van veraf te zien, de
afgelopen dagen hadden we meer golfecho's en daar verdijnen kleinere schepen als
vissersschepen ( en vermoedelijk ook jachten, maar die hebben we niet gezien)
geheel in, zeker bij bereiken van 6 mijl of groter. De AIS waarschuwt
wanneer er een aanvaringskoers dreigt maar die pikt het signaal pas op bij een
afstand van 3-4 mijl. Doet het vooral dus goed bij kleinere afstanden waar de
radar met wat ruwer weer problemen heeft.
De combinatie werkt prima, ik heb de radar de
afgelopen dagen dan ook meer gebruikt dan de alle voorgaande jaren tezamen. Het
is weer wennen aan het vaargebied waar het zicht niet altijd prima is. En ook
weer wennen aan de temperatuur.
|