madeira: verslag van Jo

Outer Limits
Sun 12 Oct 2008 21:00
Om een heel lang en prachtig verhaal kort te maken, hierbij een drietal
herinneringen aan
18 – 28 september: Met Joost op de Outer Limits van Madeira naar Lanzarote


Van Madeira naar Isla Graciosa: drie dagen, twee nachten
Een geweldige overtocht, gunstige wind. Na de eerste mooie nacht, toch
wel een beetje spannend voor de eerste keer alleen de wacht in, heeft
Joost nog een verrassing voor de volgende nacht: net voor het ondergaan
van de zon, hijsen we de parasailor. Joost, die natuurlijk al lang
wist wat voor wind er zou gaan waaien, wenst me welterusten en duikt
zijn kooi in. Ik enigszins overdonderd in de kuip vol bewondering voor
dat prachtige zeil, mezelf afvragend wat er wel niet allemaal zal gaan
gebeuren. Maar ik voel me snel op mijn gemak, kan ook niet anders met
zo’n zeil. Een beetje afvallen, zodra het kan weer wat oploeven om op
koers te blijven. De schoot aan, wat vieren, alles in alle rust. 4
knopen varen bij 7 knopen wind, niet verkeerd!


Ontbijt op de oceaan:
Na een prachtige zonsopgang, verzorgt Joost, gastheer en schipper, een
geweldig ontbijt, gebakken eieren met spek, heerlijke koffie. Rondom
ons alleen maar water. En opeens klinkt daar uit de luidsprekers in de
kuip met het juiste volume Elvis Presley “In the ghetto”. Een van de
mooiste ontbijten in mijn leven, en nog lekker ook.


Isla Graciosa.
Ten noorden van Lanzarote. De eerste nacht voor anker, de tweede in de
haven van Caleta del Sebo, kan zo in een Afrikaans openluchtmuseum.
Wel heel mooi, vriendelijke mensen, sympathieke bediening in kleine
pretentieloze restaurantjes, waar we onder andere genoten hebben van
heerlijke mosselen a la plancha.. De havenmeester was op vakantie, naar
later bleek is hij dat de grootste tijd van het jaar. Dus ‘zoek het
maar uit’. Er liep wel een fors uitgevallen ‘guardia de seguridad’ rond
die ons verzekerde dat het echt onmogelijk was te betalen.


Het was geweldig om aan boord te zijn bij Joost, vrolijk en gastvrij,
maar ook de schipper die alles ziet, van wie je ongemerkt de hele dag
door ‘les‘ krijgt. De Outer Limits ziet er geweldig uit. En dat bleef
ook zo gedurende ons gezamenlijke reisavontuur: een schone, opgeruimde
boot draagt bij aan de goede sfeer en de veiligheid. Vroeger heb ik nog
eens zeilles gehad van een instructeur die zei ‘denk eraan, ome COR
vaart altijd mee’. En die ome COR stond dan voor Communicatie,
Organisatie, Rust. Nou, bij Joost is ie aan boord!

Volgende etappe: Las Palmas – St. Lucia!!!!!