Idarose
Wed 28 May 2014 12:38
38:24.811 N - 061:45.327 W
Hallo thuisblijvers!
Gisteren zijn we weer goed opgeschoten: in 25+ knopen
wind tot constante 35 knopen in de namiddag, rijgen we de mijltjes aan
elkaar.
Het weer was goed totdat een grote onweerszone ons
gestaag ging inlopen. Op dat moment besloot een 12,5 mm rvs- bout van de
koppeling van de autopilot en het roer de geest te geven: geen pilot meer dus.
De twee werkbouwkundigen (Piet en Guus) zijn dus naar de kelder verdwenen om
daar de nodige werkzaamheden te verrichten terwijl Pierre aan dek bleef -
omringd door imposante bliksemschichten - om het schip in de goede richting
te blijven sturen.
Uiteraard hadden we geen passende bout aan boord en er
moest dus worden geïmproviseerd met pijpjes, kleinere bouten en God weet
allemaal wat de heren zo allemaal mee spelen. De zaag, de hamer, de
sleutels en bako's... werden bovengehaald.
Bij analyse bleek overigens dat de hele behuizing van de
pilot nog maar met één bout vastzat... Dat heeft Piet eerst maar verholpen. Na
een uur of twee had Piet de zaak voor mekaar en konden we weer denken aan het
avondeten, dat inmiddels verweest in de afgekoelde oven op ons stond te
wachten.
De piloot doet het dus weer goed en dat is een hele
opluchting met 1500 zeemijlen voor de boeg!!!
Eten koken op de boot is een evenwichtskunst. Guus, die
de dankbare vaak op zich neemt, sakkert menigmaal in Rotterdamse en Haagse
bewoordingen, die nooit ver weg van de vervloekingen zijn. Vanaf mijn
stuurpositie lijkt hij soms op twee druppels water op de kok in de Muppet show.
Bij gebrek aan goede steunen op het fornuis, glijden zijn pannen de hele tijd
heen en weer en zou hij eigenlijk een meerarmige Boeddha- figuur moeten zijn om
de zaak in toom te krijgen. Dus, er vliegen geregeld pannen de grond op...
Gisteren kwam Guus zelf ook ten val middenin zijn pannen, als
gevolg van één van de onvoorzienbare en wispelturige bewegingen van de
boot.
Op het aanrecht ziet het er al niet veel beter uit: voor
vier ingeschonken glazen wijn, wordt er één daarvan effectief geconsumeerd.
Gelukkig hebben we geen boordhond: die zou de hele dag stoned zijn van al dat
likken!
Aan Charlotte gaan mijn welgemeende excuses voor het
schielijk verdwijnen van een wijnglas: de tijd was kennelijk gekomen voor dit
weliswaar in plastiek vervaardigde maar desalniettemin sierlijk stukje
drinkgereedschap. Wellicht dacht het glaasje dat er veel meer in de oceaan kon
worden getapt dan wij klare wijn zouden schenken... en dus koos het voor de
kwantiteit en niet voor de kwaliteit. Hoe kenmerkend!
De nacht is vlot verlopen: de wind heeft zich na de
passage van de onweerszone hersteld en blaast voorlopig nog steeds uit zuidwest.
Wij verwachten vandaag in oostelijke richting te varen en later weer een
zuidelijk duikje te nemen. De harde wind die gisteren was voorspeld, lijkt
inmiddels tot acceptabelere waarden te zijn gereduceerd door de geleerden van
NOAA, onze weerproviders. Met de help van MaxSea banen wij ons een weggetje door
de complexiteit aan meteogegevens.
De essentiële klussen zijn klaar. Guus heeft last van
een lekkend luik in zijn cabine, maar net trok ie zich met een dreigende
schroevendraaier terug in zijn kamers in de hoop iets te kunnen
forceren.
Afijn, ons boordleven is er eentje van repareren,
fixeren, demonteren, monteren, vermaken en herstellen.
Je zou erdoor vergeten dat we op de prachtige oceaan
zijn. Ik voeg een paar kiekjes toe.
Groetjes van ons drieën.
Hi Folks,
In 25 to 35 knots winds, we have progressed
well.
Yesterday evening we broke the 12,5 mm
(metric!) bolt connecting the autopilot with the rudder. We managed to
repair this one, not without a big sense of relief... As you can imagine, doing
1500 nautical miles by hand driving wasn't a very enjoyable
perspective.
The forecast is likely to be somewhat better than
planned yesterday. The strong winds on our path will not be as strong as
predicted before en we will manage to find a little hole to pass trough these
complex weather systems.
Meanwhile, board life is OK. Guus struggles to keep his
pots and pans on the stove: forgotten to buy the indispensable attachments! He
looks a bit like the Swedish Muppet Show cook, speaking a very similar language
when things go wrong!
Today we head Eastwards to probably plounge South later
on. Could change of course!
Best wishes to all of you.
|