Het heeft even geduurd maar we hebben eindelijk het Exuma park verlaten. We zijn 4 weken in het park gebleven. Ongelofelijk! In die vier weken is zo veel gebeurd dat het bijna niet te beschrijven is in een korte blog entry.

Het hielp natuurlijk dat ik goed bevriend geraakt ben met de Park Warden / Administrator. Hij heeft een diverse functie die ook vaak activiteiten bevatte op de privé eilanden  die binnen het park liggen. Die eilanden zijn ontzettend duur, onder de 30 mio krijg je niets en wil je een enigszins behoorlijk eiland dan mag daar nog een cijfertje bij.  Vaak vergezelde ik hem op zijn tochten door het park.

Een simpele indicatie van het leven op zo’n privé eiland: de watermaker op één van de eilanden produceert 100.000 liter per dag! Daar kunnen wij drie jaar ruim van leven. Uiteraard wordt alles vers ingevlogen want stel je voor dat je geen verse aardbeien bij het ontbijt hebt.

Iedere dag was anders als vrijwilliger. De ene dag repareer je de grote outboards van de park boten (kapotte benzine pomp, vervuilde benzine verwijderen uit de hogedrukpompen, lekke benzine leidingen repareren). De andere dag stap je op de grote Park boot (call sign P3) met 500 pk om op patrouille te gaan. Twee dagen hebben we mooringlijnen gecontroleerd. Dat hield in dat je met duikuitrusting alle lijnen en kettingen onder water visueel inspecteer en waar nodig vervangt.

Als bonus hebben we de laatste dag nog even samen recreatief gedoken op een prachtig rif met grijze rifhaaien, groupers, spiny lobster, papagaai vissen et cetra. Dit rif lag in de diepe Exuma Sound (aan de Atlantische kant) en was erg gezond. Prachtig hard en zacht koraal zoals je nog maar weinig ziet.

Ondertussen heeft Isabelle de kinderen elke dag bezig gehouden met school, snorkelen, strand en hikes. Samen met de kinderen en Jane van Kinvara heeft Isabelle een trail voor kinderen opgezet binnen het park. De kinderen doen dan de Boo Boo Hill trail, waarbij ze óf alleen óf samen met hun ouders (afhankelijk van de leeftijd) een aantal vragen kunnen beantwoorden.  Daarmee leren ze over de dieren, de begroeiing en de natuur in en rond het park.

Aan het eind van de trail, mogen ze dan bij de office een certificaat ophalen waarbij ze zijn uitgeroepen tot Junior Park Rangers van Exuma Cays Land en Sea Park. Uiteraard mochten onze kinderen de eerste zijn die zo’n certificaat ontvingen. Met trots laat Katie die van haar in de onderstaande foto zien. Op de foto staat ook Darcy die in de Park office werkt.

De park rangers Chris en Henry hebben ons op de laatste dag getrakteerd op een barbeque met Spare Ribs, Kip en verse Baracuda. Uiteraard vloeide het bier rijkelijk. Even later werden we ook nog uitgenodigd op een kampvuur  feest van Aqua Cat, een enorme duikboot met half Russen en half Canadezen. Dat feestje werd nog erg gezellig. Zo zelfs dat andere cruisers een klacht indienden.

Liz & Chris Calder a/b Spindrift                                                    Tom+Chris (a/b Polar Pacer), Henry (Park Ranger)

Andrew, de Park Warden hadden we de volgende dag uitgenodigd om te komen eten. Inmiddels waren we voor anker gegaan voor een prachtig eilandje, Sandy Cay (aka Osprey Cay) dat in privé bezit is. De eigenaar staat Cruisers toe om aan land te gaan. Op het eiland nestelt een Osprey, een visarend. Vlakbij het nest ligt een prachtige grot dus zijn we daar met de kinderen naar toe geklommen.

Een van de mooie aantrekkelijkheden van de eiland is de hoeveelheid schelpen op het strand. Met hoog water valt dat tegen, maar de volgende ochtend zijn we met laag water gegaan. Schitterend. De zandbanken zijn dan mijlenver te zien en overal zie je mooie schelpen en Sand Dollars.

Uiteraard hebben we heerlijk gespeeld in het water. We varen een paar dagen met Polar Pacer (ook een ex-vrijwillger) op en Tom speelt graag met de kinderen. Dat laten de kinderen zich niet twee keer zeggen. Het werd weer een mooie dag.

Wederom werd het een gezellig avond met een pot luck, Chris en Tom(Polar Pacer) hadden iets lekkers gemaakt en Isabelle ook. Samen met Andrew, Tom, Chris, Isabelle en mijzelf werd het erg gezellig. Domper is wel dat de voorraad bier nu wel dramatisch laag wordt.

Wij leven inmiddels al 6 weken zonder inkopen te hebben gedaan. Gelukkig heb ik nog wel LPG kunnen  vullen want onze tweede tank begint aardig leeg te worden. En één van de Park Rangers heeft mij meegenomen naar Staniel om wat boter te halen. Dat begon aardig op te raken. Koffie was ook al een week geleden op. Maar twee verschillende boten die toch naar huis gingen, hebben wat koffie gegeven zodat ik niet zonder hoef. De voorraad met Instant hoeft gelukkig nog niet aangebroken te worden.