We zijn weer onderweg. Zeilend, zo waar. En flink ook. Er ging zelfs een tweede rif in. Af en toe viel de wind weg en dan was er weer te veel. Dit werd voornamelijk veroorzaakt door de kaapeffecten, we zeilden vrij dicht bij de kust en de kust is erg geaccidenteerd.

Toen we over een ondiepe bank voeren nabij een kleine kaap (Bajo Piles), was de zee helemaal in de war. Je zag het al van ver aankomen en dat maakt het extra spannend. Uiteindelijk ging alles natuurlijk goed door allerlei stroomrafelingen. Het deed ons denken aan de monding van Culatra waar we ooit 5 knopen stroom tegen hadden. Dit keer was het maar 3 knopen.

Al van ver zag je Africa liggen. Dat gaf wel een bijzonder gevoel. Een nieuw continent. Daar gaan we zeker naar toe, waarschijnlijk al in januari. Hoe dan ook, het was echt heerlijk om weer eens te zeilen. Het was wel koud. Maar de zon scheen en we liepen lekker onder zeil. Mhhh. En dat in december.

Bij Barbate aangekomen zijn we voor anker gegaan. We lagen mooi beschut tegen de wind en haar golven. Er stond wel een kleine swell. Uiteraard dwars op de boot. Isabelle had er minder last van dan ik. Maar het was slechts een klein ongenoegen.

Vanmorgen hebben we de weerinformatie opgehaald en daaruit bleek dat de Med depressie gewonnen had. En dus is er ook vandaag en morgen geen mogelijkheid om door de Straat van Gibraltar te gaan. Daarna is het helemaal niet mogelijk omdat we dan een fikse storm om de oren krijgen.

We zijn daarom lekker de marina van Barbate ingegaan. Daar blijven we wel een week liggen in afwachting van het weer. Waar de kerst gevierd gaat worden, is dus  nog niet duidelijk.

Zowel Gibraltar als ook Ceuta (Morocco) staan op het lijstje. Wie weet.