Heerlijk, weer achter ons eigen anker. Lekker koel ook, want de marina was heel warm. Er stond daar geen zuchtje wind. En als we toch de volgende dag gaan varen heeft een marina geen enkele toegevoegde waarde.

’s Morgens worden we wel direct weggestuurd van onze ankerplaats. We wisten wel dat we illegaal lagen. De Kiara en Balchis waren ook al weggestuurd. Er wordt namelijk gebaggerd. Maar ja, we waren toch al van plan te vertrekken en het scheelt weer marina fees.

De Breagh (Charlie en Alison) lagen er ook, samen met de Nocturne. Een leuk weerzien, totdat we hoorden dat Charlie’ s moeder terminaal is en hij morgen naar Schotland terug moet vliegen. Dat zet dingen weer eens in perspectief. Het onderstreept ons motto dat je nu moet leven, uitstel is gevaarlijk.

Morgen vertrekken we naar de mooiste ankerplaats van Portugal, Ile Culatra onder de rook van Faro, we zijn benieuwd en houden jullie op de hoogte. Het past wel in mijn beeld van mooie ankerplaatsen. Afgelegen in een natuurgebied. Oude gebouwen en historie zeggen mij weinig, leuk om naar te kijken maar je verzadigt snel. Met de natuur heb ik dat (nog) niet.