Inmiddels leven we alweer zo`n dag of 15 onder de palmen in de tropische zon en wordt het tijd om het thuisfront weer even op de hoogte te brengen van ons reilen en (nog niet) zeilen.

Ons vertrek uit Nederland verliep niet helemaal zoals we ons dat hadden gewenst, tot op de laatste dag zijn we bezig geweest om de Pauwenkamp leeg te halen.  Terwijl wij nog her en der de laatste spullen uit het huis vergaarden, waren Julio en Mireille (de nieuwe eigenaren) inmiddels met een hele ploeg de verbouwing gestart, een rare situatie.

Op 30 juli zijn we verkast naar Utrecht, waar we de Hopakker van Hans van D. omtoverden tot een ware transit room, maar dan voor dozen, kratten enzovoort.  Van daaruit werd alles verder geleid naar opslag, huis van oma, vuilnis enz.

Uiteindelijk stonden we dan toch op 12 augustus met teveel bagage op Schiphol, waar we door Peter naar toe waren gebracht. Daar troffen we al gauw oma aan, die met de trein was gekomen en even later ook Marga, Fred en Mirjam en Inger, Vincent en Ernst.  Sophie, Tara en Maggie maakten de uitwuiversgroep compleet.

Na een kop koffie te hebben gedronken, de mooie chocoladeplak met “Behouden vaart Blue C” aan te hebben gesneden en het uitpakken van allemaal leuke en lieve cadeautjes en kaarten, was het tijd om afscheid te nemen.  Natuurlijk vloeiden er de nodige tranen, maar dat mag bij zo`n afscheid.

Toen we door de douane waren hebben we in sneltreinvaart nog wat cadeautjes voor de diverse Costers aan de andere kant gekocht en vertrokken uiteindelijk met een kleine vertraging.

Na een voorspoedige vlucht, waarbij Hans helaas voorin het vliegtuig en wij helemaal achterin zaten, kwamen we op tijd aan op Curaçao, waar alle Costers die al gearriveerd waren voor het gouden huwelijksfeest van opa en oma ons met een spandoek op stonden te wachten.

Met z`n allen naar het Livingstone Park bij Jan Thiel, waar we samen met Rob en zijn gezin tot zaterdag zouden blijven. Vrijdag hebben we een heerlijke relaxte dag gehad met `s avonds een bbq met z`n allen, waarna we naar Breezes vertrokken, waar we met z`n 20-en, 11 volwassenen en 9 kinderen het feest zouden vieren.

Opa en oma krijgen een boek aangeboden waarin iedereen iets geschreven/getekend  had.

In Breezes zouden we tot 17 augustus blijven.  We hadden een all-in prijs en konden de hele dag eten en drinken wat we wilden. Dat begon `s ochtends met het ontbijt, waarna we ons verplaatsten naar het terras. In de loop van de dag opperden we dan dat het tijd werd om te gaan zwemmen, waarna we neerzakten op de barkrukken in het zwembad en nog maar eens een lekkere cocktail bestelden. We hebben ook een avond in een Italiaans restaurantje op het hotelterrein gegeten …  het was een bijzondere ervaring om exclusief te eten, tip top bediend te worden en dan zonder betalen op te staan. Verder waren er de hele dag activiteiten waaraan je deel kon nemen: kajakken, met de catamaran mee, aan een echte trapeze hangen, rock climbing, duiken en natuurlijk volop zwemmen.

Het was één groot feest en opa en oma genoten.

Rebecca aan de trapeze                                Friso aan de trapeze                                    Friso op de klimrots                 Rebecca en Ariëlle vlak voor hun 1^e duik

Omdat de vlucht naar Aruba op 17 augustus vol zat, zijn we met Hans en Yvonne nog 1 nacht in het Holiday Beach hotel gebleven en woensdagavond vertrokken naar Aruba, waar Rob, Hans`broer die op Aruba woont, ons ophaalde.

Omdat de boot nog niet woonklaar was, had hij een appartement voor ons geregeld in La Montaña (met zwembad!!). Ook had hij een heel leuk autootje voor ons gekocht, een Corsa cabriolet, die hij als verrassing in dezelfde blauwe kleur als de Blue C had laten spuiten.

De volgende dag het grote moment: de eerste kennismaking met Blue C voor Ariëlle en de kids. De boot lag in de Bucutti Jachtclub en toen we aankwamen waren we blij verrast.  De boot was weliswaar nog niet klaar, maar zag er goed uit en is ruimer dan verwacht. Toen we aan boord stapten voelde het meteen goed. Er was tot de week er voor nog aan de boot gewerkt (verstaging vernieuwd en nieuw rolsysteem genua geplaatst), dus de boot leek enigszins op de werkplaats van een aannemersbedrijf, overal  gereedschap, onderdelen, touwen enz. We zijn dan ook direkt aan de slag gegaan met opruimen en schoonmaken. 

Al gauw bleek dat in het appartementencomplex meer Nederlanders zaten met kinderen en  Rebecca, Friso en Julia bleven al snel een aantal uren alleen thuis, zodat wij volop op de boot aan de slag konden.

Julia maakt een salto in het zwembad                               Je kunt Juul eigenlijk wel de hele dag in het water leggen!

Ook hebben de kinderen regelmatig hun steentje bijgedragen door bijv. het chroom te poetsen en hun eigen hut schoon te maken.

Zondag de 22e hebben we een rustdag gehouden en zijn we met Rob, Clara, Ramon (die inmiddels ook uit Nederland was gearriveerd) en de kids en Gert en Anita en hun 3 kinderen gaan bbq-en op het strand bij Surfsite, waar we `s avonds pas na zonsondergang vertrokken.  Wat een leventje!

We blijven waarschijnlijk nog tot zaterdag, 28 augustus in het appartement en hopen de boot dan zover op orde te hebben dat we kunnen inhuizen.