Ervaringen van een leerling
Caiman
Sat 6 Dec 2008 13:45
|
Lieve allemaal,
Op mijn 14e ben ik voor het eerst, op de
Langweerderwielen, in een Valkje gestapt en heb ik de eerste
beginselen van het zeilen geleerd. Inmiddels heb ik wel wat vaker in dat Valkje
gezeten, en ken ik de Friese meren aardig. Een paar jaar geleden heb
ik twee weken gezeild voor de Turkse en Griekse kust. Het waren heerlijke
vakanties, maar gezeild werd er niet zoveel.
Nu bevind ik me in de luxe en bijzondere
omstandigheid dat ik leer zeilen op de Atlantische Oceaan. Hoe bizar! Voor het
eerst een spinaker hijsen, écht begrijpen wat een schip doet bij harde
wind, continue alert zijn op de veiligheid aan boord, downwind sturen en koken
onder helling. Daarnaast al je kracht overbrengen op de lierhendel, op het
voordek de spinaker losmaken, navigeren en naar de sterren staren.
De wind in mijn gezicht, een natte sliert haar
plakkend op mijn wang, nachtelijke commando's in het aardedonker, proberen
zo snel mogelijk de spival door te trekken, op de tast de juiste lijnen vinden
en het geluid van de branding die stukslaat op de boeg. De voldoening
als de spi mooi staat. Plakkend van het zweet nog snel een slok water,
voordat de spiboom weer iets naar buiten gezet moet worden.
Ik vind het een fascinerend spel met en tegen de
elementen. En het is gaaf!
Liefs, Amarins
|