voortgang
|
34:53.965 N - 57:15.269 W
Dag allemaal!
Na een duik naar het zuiden van 220 zeemijlen, zitten we
nu weer in een gunstige stroming uit zuidwest die ons in de goede richting
brengt. Het was gisteren nog erg spannend want de wind wilde maar niet draaien!
Met de weermodellen die we aan boord kunnen ontvangen, zoeken we de best
mogelijke route: dat is de route die de minste inspanningen vergt voor boot
en bemanning en ons dus zo efficiënt mogelijk richting Horta brengt.
We kwamen gisteren alweer in behoorlijke harde winden
terecht. Constant 20 à 25 knopen aan de wind, met uitschieters van 30 knopen.
Rond de avond kregen we te maken met heftige onweersbuien en we weten inmiddels
hoe die hier kunnen uitpakken! In 15 seconden tijd wordt je jaarlijkse quotum
aan douchewater over je heen gestort, met de kracht van een brandweerslang! Het
stopt echter niet na 15 seconden, het gaat maar door...
De bliksemschichten waren weer spectaculair en soms ook
een beetje beangstigend. Helaas heb ik geen tijd gehad om kiekjes te maken: te
druk!
Onder die buien krijg je vaak te maken met harde
windstoten en dus moet je echt je voorzorgen nemen met de zeilvoering. Dat
hebben we ook gedaan. Toen na enkele uren de onweersbuien verdwenen, was de wind
helemaal weg: geen spat meer en dus nog steeds niet de
gezochte zuidwestelijke stroming. Potverdepotverdepotverdomme! Dat moest er
even uit...
Rond 5 uur utc kwam het er dan toch nog van en nu lopen
we sinds enkele uren gestaag met ruime wind op een koers van 73 graden. We
moeten nog heel wat hobbels nemen want, zoals onze kaarten aangeven, het
anticycloon van de Azoren is wispelturig en verplaatst zich noordelijk en dan
westelijk en dan weer zuidelijk van de Azoren. In dit systeem wil je niet komen
want: geen wind! De laatste berichten geven wel goede
perspectieven.
Met nog 1400 zeemijlen te gaan en 1135 zeemijlen op de
klok, is onze route nu al behoorlijk verlengt. Sowieso zullen we misschien nog
een omweg moeten maken om het anticycloon vd Azoren te omzeilen. Dus komen
bij de 2250 zeemijlen vd rechtstreekse route nog ettelijke centimeters
bij.
Gelukkig lijkt het erop dat elke meter, voet en mijl ons
dichter bij de aankomst brengt.
De bemanning was gisteren moe! Pierre heeft enkele uren
aan het roer gestaan in de plenzende regen om de pilot wat te ontzien. In de
boot kampen we met enkele lekkages die behoorlijk vervelend zijn, vooral voor
Guus, die in zijn Koninklijke Vertrekken nattigheid ondervindt.
Daarnaast zijn we altijd bezig met de ene of de andere
klus onder het motto: heb een boot en werk je dood.
We hebben een super avondmaaltje genuttigd, die Guus ons
heeft bereid en die Piet weer verzoend heeft met "eten". Een rijke salade met
tomaten, hardgekookte eieren, maïs, pasta, sardientjes en zalm.
Vandaag rekenen we op een rustiger dag met zon want onze
kleren zijn drijfnat en die willen we heel graag kunnen drogen.
Over het uitzicht op de Atlantiek vanmorgen: enkele
mooie zon, toenemende bewolking, wind voor (dus achter voor de leken onder
jullie) en aangenaam warm aan boord.
Wind momenteel 15 à 20 knopen (windkracht 4 à 5).
Zeilvoering: genua uit en gereefd GZ. Snelheid van de Ida Rose: 7
à 8,4 knopen. Goed dus voor een monohull...
Groetjes van ons drieën.
Hi distinguished followers, At last we have reached favorable Southwesterly
winds. We are now sailing at a speed of 7 to 8,4 knots, with a reefed main
and the genova. Conditions are good: 15 to 20 knots winds and we are on the
reach towards the Azores. Seeing the latest forecast, we would perhaps
benefit from these wind until the Azores, providing the Azores’ anticyclone
doesn’t form a barrier. Yesterday was a frustrating day: we had to be
patient enough to pursue South knowing you didn’t get a mile closer to Horta. We
were washed down from head to toes: rain and thunderstorms kept pouring water
over us. It was also a day with maximum attention as the winds varied from 20 to
30 knots with some heavy gusts under very black clouds. We were very wet indeed
and so is the Ida Rose, as it comes out that some hatches are not as watertight
as one could expect them to be. Main victim is Guus, who’s cabin gets very wet
from time to time, well in fact, all the time! Meanwhile, our clothes are
hanging to dry… We also had to be very patient because, once we
had reached the zone where we hoped to find the good winds, we entered a bubble
where the two weather systems hit each other. You didn’t had any kind of wind
for a couple of hours. Imagine your frustration having sailed 220 miles in order
to grab the good winds and find zero on request… Eventually, the Atlantic got
scared of my swearing and gave us what we richly deserve: Southwesterly
winds. As it is, crew and boat are doing well. We were
tired yesterday and somehow frustrated but things seem to improve for us.
Had no opportunity to make pictures. Too busy
with steering and maneuvering. I’ll try today! Cheers! I see I used the word "very" very often. It's because
the Atlantic is very very mutch of everything... and so superlatives come to
mind.
|