mission aborted

Heading for it.
Martin Bennis and Aukje Metz
Tue 25 May 2010 20:45

Zondagavond rond half elf nam Martin de dienst van mij over. Het waaide
hard. 26 knopen en er stonden golven als flatgebouwen. Zo nu en dan
kletterde een bui naar beneden. Martin schrok een beetje van het steeds
toenemende geweld aan dek toen hij zijn kop naar buiten stak. Ik bleef nog
een half uur aan dek en kroop mijn kooi in. Slapen was er niet bij. De
boot ging teveel te keer en alles drupte ook binnen. Het spookte
daarbuiten.
AUK!!! Hoorde ik Martin roepen om 00:20 Ik heb je aan dek nodig, NU! EN
TREK JE REDDINGSVEST AAN! Ik denk dat we ook ons grootzeil gaan verliezen.
Door het raampje zag ik een stuk zeil werkeloos bungelen. Aan dek was het
een gekkenhuis. Wat een natuurgeweld. Pitchdark, 37 knopen wind huilde om
de boot, horizontaal striemende regen, meters hoge golven die, door het
donker,ineens opdoemden en krakend het witte schuim uitspuugden. Equation
hield zich goed maar de zeilen blijken niet betrouwbaar. Tja, de motor en
de windgenerator hebben ook al kuren. We hebben ook geen GPS meer!, brulde
Martin tussen het gebulder van de wind …… Dit is zo’n moment dat je
slechts nog bezig bent te overleven. Terwijl we vochten tegen de elementen
bespraken we de scenario’s, Wat als de reeflijn knapt? dan hebben we geen
zeilen meer. Wat nou als het nog erger wordt ? … We kunnen ook niet
overstag met dit weer zonder motor en die rafelige reeflijn… Dat breekt
direct…
Na een nacht vechten besloten we rond een uur of 8 ’s ochtends Carl te
bellen. Carl (van de boatyard) zit altijd met zijn hoofd achter de
computer met de weerberichten. You shouldn’t go there, there are awfull
sprays going on there for at least another three days. You should turn
around and come back. Dat was het dan. Not heading for it anymore.…

Gelukkig was het intussen licht geworden. Ik moest nog naar voren met een
mes en een schroevendraaier om een vastzittend touw los te maken zodat we
overstag konden gaan. De storm was alleen nog maar toegenomen in
hevigheid. Ondanks mijn goede HellyHansen pak, werd ik door deze actie op
het voordek toch nog zeiknat! Enorme golven sloegen over me heen en
probeerden mij van dek te trekken. Gekkenwerk maar het touw moest los
anders konden we niet eens overstag. Overstag gaan zou ons waarschijnlijk
het grootzeil kosten…. De BIMINI!!!!
De bimini is een soort zonnekap boven het stuurwiel. Bij elke windvlaag
werd het opgetild en scheurde de kap een stukje verder. Een van de beugels
raakte los en hield Martin vast om z’n schouders. Omdat ik alweer bijna
terug was in de kuip met mijn mes en schroevendraaier zette ik direct
koers naar het achterdek. Pff ik kwam handen tekort. De 20 meter hoge
golven schudde ons door elkaar en ik moest me dus goed vasthouden. De
bimini zat boven mijn hoofd…. Het MOEST! Ik weet niet of ik dit nog een
keer zou kunnen, but I did it! Het doek van de bimini heb ik losgesneden
en met de repen stof de beugels vastgezet. Alles was nu klaar om overstag
te gaan.
Ik maakte nog even een filmpje van onze hachelijke situatie… Bij
thuiskomst te bewonderen voor de liefhebbers.. :-)
Martin en ik stonden naast elkaar bij het stuurwiel. Even wachten tot het
iets rustiger is en dan gaan we het proberen, zei Martin… Echt rustiger
wordt het niet, ik vind nu eigenlijk wel een goed moment, zei ik. Zonder
iets te zeggen gaf Martin het roer een ruk naar rechts. Langzaam maar
zeker draaide de neus recht de golven op. Zou het genoeg zijn om helemaal
te draaien? Ik hield mijn adem in… JAAAAAAA! Ook Martin brulde! WE did it.
De High five werd gemaakt en de reeflijn hield het…
Nu nog zeker een dag door de storm zeilen maar gelukkig weg van de hel..De
zeeziekte van Martin is eindelijk verdwenen. Maandag avond ging de storm
liggen en wij ook. We vielen alle twee in een diepe lange slaap. We hadden
immers een paar dagen niet geslapen.
En als dessert van deze geweldige hoofdmaaltijd hebben we nu al twee dagen
windstilte in zuidelijke richting … grrr. Alles wat nat was als in alles,
wordt nu langzaam droog en Martin is weer kots misselijk, want er is veel
deining en geen wind. :-(