Vanochtend zaten mama en papa boven en ik voor spek en bonen omdat ik wel wat frisse lucht nodig had. Terwijl ik probeerde een droge cracker naar binnen te krijgen spong ik op en zei: PAP een fontein uit het water! 4 keer spoot een fontein omhoog en Albert kwam net naar buiten om papa af te lossen. Daarna was het 5 minuten rustig en zagen we niets meer. Ik nog zo’n scherpe opmerking, dat is ook saai.. alleen maar een fontein water..waarop Albert zei: kijk uit wat je wenst Marion...

Nouja dat hadden we geweten.. Stuurboord voor ons ook fonteinen, bakboord ook... ik stond te springen achter het roer, maarja kon nergens naartoe, bij papa op schoot zou ook niet helpen..

Kort daarna zagen we recht voor de boot 2 vinnen van walvissen, mama druk pratend over wat we moesten doen, papa veel te stil rustig kijkend onder het fok en Albert bleef het rustigst. Mijn knieen begonnen te knikken, maarja ik dacht ik kan beter niets zeggen. De 2 vinnen gingen van stuurboord naar bakboord dus ik dacht we gaan er mooi achter langs. Maar nee, ineens zien we onder het fok een vin met een HEEEELE grote rug, die haaks op ons zwom ongeveer op 2 bootlengtes. Papa nog stiller en mama had een geniale ingeving, die zei: Henk te Velde schreef, ik draai voor niets om behalve een walvis. Papa is het daar nog nooit zo snel mee eens geweest (rechtdoor was geen optie) en zei: Draai maar om. Ik met mijn knikkende knietjes de boot omgestuurd, met super begeleiding van Albert (die alles overzag) om de zeilen ook mee te nemen. Maarja nu voeren we 180 graden de andere kant op van de kust af... Dit was toch ook geen optie aangezien we naar Spanje wilden en die walvissen toch overal zaten. Na een minuut of 10 (even bijgekomen van de schrik) zijn we terug gedraaid en zagen we nog veel fonteinen maar gelukkig niet meer zo dichtbij. Ik denk dat het er in totaal wel 20 waren.. gelukkig maar 3 echt dichtbij.

 

Kortom, ik schreeuw al jaren dat ik beesten wil zien in de zee, maar dit vond ik toch iets te (hoewel het wel hielp tegen de zeeziekte)! We hebben het er nog steeds over en bij de havenmeester konden we hem net identificeren als een walvis van 23 meter lang. (langer dan de boot...)

 

Nu liggen we in Bayona, een haven waar de havenmeester je lijntje aanpakt en het 25 graden is! helemaal top!