We zijn voor anker gegaan voor een eiland. Het eiland heet Cumberland Island en heeft een enorme historie. Het was eigendom van de Familie Carnegie. De Carnegie’s waren erg rijk en hebben met de hele familie gewoond op dat eiland. Als er iemand ging trouwen, dan bouwden ze er een nieuw huis bij, Edison heeft er zelfs een electriciteitscentrale gebouwd, de vierde van het land. De rijkdom straalt er van af. Ongelofelijk.

En wat een natuurpracht. Het eiland is geheel ongeschonden uit de veroveringsdrang van de Amerikanen gekomen. Geen betonnen kolossen, geen KFC of Mc Donalds. Maar wel Wilde Paarden, herten, wilde zwijnen, coyotes, gordeldieren, slangen (w.o. de diamonsback rattlesnake). Op de steiger worden met handnetten garnalen gevangen die door onze kinderen opgepakt worden en in de bak gelegd worden.

We gaan aan land en wandelen door de natuur. Prachtige bomen, Eiken bomen vol gehangen met Spaans Mos. Na een mijl komen we bij de duinen. Via de duinen lopen we het strand op en daar wacht ons een traktatie.

Het hele strand is bezaaid met schelpen en karkassen van de Horseshoecrab (een prehistorische krab). Fantastisch. Wat een strand! We vallen van de ene verbazing in de andere. Dit is werkelijk een van de mooiste stranden die we ooit gezien hebben.

’s Avonds blijkt ook de Shaka (J.C. , Isabelle met hun twee dochters  Milla (4) en Alexe (6)) voor anker gekomen te zijn en die hebben we al een tijd niet gezien. We spreken af om morgen samen de Ranger tour te doen. De volgende morgen doen we eerst school en om 12 uur gaan we naar de kant. De ferry moet nog komen en pas dan begint de tour. We vermaken ons prima. De Wilde paarden zijn in de buurt en we genieten van hen. De historie van de paarden is onduidelijk maar ze leven hier al minimaal 100 jaar. De kinderen vinden het geweldig en wij ook.

Katie en Mila (4 jaar) hebben het duidelijk naar hun zin en lopen hand in hand. Alec en Alexe (6 jaar) hebben meer in zin. Verliefd is een groot woord maar vandaag zijn ze onafscheidelijk. Hand in hand en in innige omarming. Als we die twee nog een paar dagen bij elkaar zetten, moeten we een chaperone gaan regelen.

De tour is erg leuk en we leren wat over het luxe leven van de Carnegies. Klein voorbeeld: De mansion heeft 59 kamers en een verwarmd indoor zwembad. 400 slaven zorgen voor de nodige voorzieningen en gemakken, twee kapiteins (met twee stoomjachten) zorgen ervoor dat iedereen van en naar het eiland kan komen.

Tijdens de tour zien we ook een Armadillo (gordeldier) en dat is iets wat je in Nederland niet tegenkomt (behalve in Amerfoort Zoo).Eg leuk. Overal zien we wilde paarden en we moeten de kinderen manen om er niet heen te rennen.

We bouwen een kasteel op het strand maar het wordt al aardig laat. Dus gaan we weer terug naar de boot. Al met al was het flinke wandeling. Ik schat het op 10 kilometer heen en terug. Normaal halen de kinderen dat niet. Maar ze zijn zo aan het spelen met Milla en Alexe (Shaka) dat ze het niet eens doorhebben. ’s Avonds moesten we Alec wel een aspirine geven omdat hij spierpijn heeft, dus het had wel aardige impact. De volgende dag zijn we verder naar het Zuiden gevaren.